Jakie są warunki przyjęcia do domu samotnej matki? Osoba starająca się o miejsce w domu samotnej matki powinna się zgłosić do ośrodka pomocy społecznej, właściwego dla niej ze względu na jej miejsce zamieszkania. Co ważne, o pobyt w takiej placówce, zwanej popularnie domem samotnej matki, może ubiegać się nie tylko matka z małoletnim dzieckiem czy kobieta w ciąży, ale także ojciec z małoletnim dzieckiem bądź inna osoba określana mianem opiekuna tegoż dziecka, tj. sprawująca nad nim opiekę prawną. Osoba ubiegająca się o przyjęcie do domu samotnej matki powinna złożyć wniosek o skierowanie do takiej placówki, a ośrodek pomocy społecznej w ciągu 14 dni powinien skompletować wymagane prawem dokumenty i przekazać je do starosty, kierującego najbliższym domem samotnej matki.
Formalności, jakich trzeba dopełnić, by móc skorzystać z możliwości zamieszkania w domu samotnej matki jest sporo. Oprócz złożenia wniosku o skierowanie, konieczne jest posiadanie:
Jak powinien wyglądać wniosek do domu samotnej matki? Podobnie jak większość tego typu pism, powinien zawierać dane osoby starającej się o przyjęcie do domu samotnej matki (imię, nazwisko, adres zamieszkania), a także miejscowość i datę złożenia wniosku. Wniosek taki kieruje się do dyrektora ośrodka pomocy społecznej, właściwego ze względu na miejsce zamieszkania. Wnioskodawca zwraca się do dyrektora OPS o udzielenie jemu oraz jego małoletnim dzieciom pomocy w formie pobytu w domu dla samotnych matek i kobiet w ciąży. Konieczne jest wskazanie danych dzieci: imienia i nazwiska oraz daty urodzenia. Wnioskodawca prosi o przesłanie decyzji na wskazany przez siebie adres, bądź informuje, że odbierze ją osobiście w ośrodku pomocy społecznej. Jednocześnie wnioskodawca zobowiązuje się do przestrzegania zapisów regulaminu placówki, o miejsce w której się ubiega, jak również do współdziałania w rozwiązywaniu swej trudnej sytuacji życiowej poprzez aktywną współpracę z pracownikami placówki, w tym udział we wskazanych formach pomocy: terapeutycznej, psychologicznej, socjalnej, prawnej lub innej. Wniosek musi być opatrzony własnoręcznym podpisem wnioskodawcy.
Skierowanie do domu samotnej matki, w formie decyzji, wydaje starosta, który kieruje najbliższym domem samotnej matki. Wydaje je na podstawie zgromadzonej przez wnioskodawcę i ośrodek pomocy społecznej dokumentacji. Istnieją jednak wyjątki od tej reguły. Kobieta może zostać przyjęta do domu samotnej matki w trybie natychmiastowym, bez skierowania, w sytuacji, gdy grozi jej niebezpieczeństwo i zagrożone jest jej życie i zdrowie, bądź też życie i zdrowie jej dziecka. W takiej sytuacji kobieta przyjmowana jest do placówki na swój wniosek, lub na wniosek ośrodka pomocy społecznej. Starosta powiatu prowadzącego dom samotnej matki powiadamiany jest o zastosowaniu przyspieszonej procedury przyjęcia niezwłocznie – ośrodek jest zobowiązany do przesłania staroście niezbędnych dokumentów w terminie 14 dni od dnia umieszczenia osoby bez skierowania w domu samotnej matki. Z kolei starosta niezwłocznie po otrzymaniu dokumentów wydaje decyzję o skierowaniu do konkretnej placówki.
Jedną z kluczowych kwestii, która spędza sen z powiek osobom, których tymczasowym schronieniem staje się dom samotnej matki, jest to, ile kosztuje pobyt w takiej placówce. Jeśli o miejsce w domu samotnej matki ubiega się osoba, której miejsce zameldowania znajduje się w tej samej gminie, co dom samotnej matki, w którym chciałaby się znaleźć, nie poniesie ona żadnych kosztów z tytułu zamieszkania w danym ośrodku, o ile dopełni wymaganych formalności. Wówczas to ośrodek pomocy społecznej, na podstawie wydanej przez siebie zgody, pokrywa koszty utrzymania mieszkańca domu samotnej matki, ustalane indywidualnie przez poszczególne placówki.
Warto wiedzieć, jak wygląda życie w domu samotnej matki. Pobyt w placówce rozpoczyna się od ustalenia warunków pobytu – samotna matka poznaje prawa i obowiązki mieszkańca tudzież zakres usług świadczonych przez placówkę. Dom samotnej matki w szczególności daje schronienie kobietom w ciąży i ofiarom przemocy, zapewnia całodobowy pobyt swoim mieszkańcom (odrębne pokoje do spania, pomieszczenia wspólne, takie jak kuchnia, łazienka czy pralnia z suszarnią), oferuje pomoc w opiece nad dzieckiem oraz załatwianiu spraw osobistych, umożliwia korzystanie ze świadczeń zdrowotnych. Zazwyczaj pobyt w domu samotnej matki trwa nie więcej niż rok. Jednakże termin ten może zostać wydłużony z uwagi na szczególną sytuację kobiety, bądź też w przypadku niepełnoletniej matki, jeśli nie ma ona możliwości powrotu do domu rodzinnego – wówczas może ona przebywać w domu samotnej matki aż do czasu usamodzielnienia się.
Zobacz też: Zasiłek rodzinny 2022. Należy się każdej rodzinie, ale trzeba spełnić kilka wymogów