Błonica (dyfteryt): co to?
Błonica to choroba zakaźna, która jest wywoływana przez bakterię, maczugowiec błonicy. Przenosi się przede wszystkim drogą kropelkową i atakuje głównie dzieci. Niekiedy na określenie błonicy używa się nazwy "dyfteryt". W istocie dyfteryt to nie każda błonica, lecz błonica gardła, najczęściej występująca odmiana tej choroby. Szczepionka przeciwko błonicy jest w Polsce obowiązkowa.
Błonica (dyfteryt): objawy
Błonica jest chorobą o ciężkim przebiegu, która wymaga interwencji lekarza i odpowiedniego, specjalistycznego leczenia. Zlekceważona lub niewłaściwie leczona błonica może doprowadzić do ogólnoustrojowego zatrucia organizmu, trwałych uszkodzeń narządów lub śmierci.
Najczęściej występującą odmianą błonicy jest błonica gardłowa, czyli dyfteryt. Objawy błonicy (dyfterytu) u dziecka to:
- naloty w gardle,
- podwyższona temperatura ciała,
- brzydki zapach z ust,
- powiększone węzły chłonne podżuchwowe i szyjne,
- umiarkowany ból gardła,
- wyraźne zmęczenie dziecka,
- blada skóra, podkrążone oczy,
- apatia, gorszy apetyt, bóle brzucha, wymioty,
- niskie ciśnienie krwi,
- wysokie tętno.
W zaawansowanych, ciężkich stadiach błonicy szyja chorego robi się specyficznie obrzmiała. Tzw. szyja Nerona (szyja prokonsula, szyja cesarza) bierze się ze znacznego powiększenia węzłów chłonnych.
Błonica krtani, czyli dławiec lub krup, postępuje bardzo szybko, w ciągu jednego, czasem dwóch dni. Wymaga natychmiastowej wizyty u lekarza - zlekceważona może spowodować uduszenie się dziecka; na skutek powstających przez chorobę błon krtań się zwęża. To bardzo poważna choroba. Objawy błonicy krtani u dzieci to:
- chrypka, w końcu utrata głosu,
- szczekający kaszel (o rodzajach kaszlu przeczytasz tutaj),
- nasilające się duszności,
- świszczący oddech,
- sinica (niebieskawe zabarwienie skóry i błon śluzowych).
Błonica nosa nie jest tak poważna, jak dyfteryt czy krup, nie oznacza to jednak, że nie wymaga specjalistycznego leczenia. Objawy błonicy nosa to zmiany błony śluzowej nosa, wycieki z nosa (ropne, śluzowe, krwiste). Błonica nosa dotyka przede wszystkim niemowląt. Chore dziecko zaraża bardzo długo.
> Przeczytaj: Pierwsze choroby, pierwsze infekcje
Błonica (dyfteryt): leczenie
Leczenie rozpoczyna się od zdiagnozowania błonicy. Robi się to poprzez pobranie wymazu z gardła i jego analizę. Jeżeli okaże się, że pacjent jest chory na błonicę, zostaje on odizolowany od otoczenia, żeby nie zarażać innych. Choremu podawane są antybiotyki (penicylina) oraz antytoksyny. W poważnych przypadkach, gdy pacjent nie może oddychać, wykonuje się tracheotomię, czyli nacięcie krtani i wprowadzenie rurki, która umożliwia oddychanie. Opiekunowie chorego dziecka powinni szczególnie dbać o jego higienę osobistą. Należy podawać mu dużo chłodnych napojów i nie przekarmiać.
Błonica (dyfteryt): profilaktyka
Najskuteczniejszym sposobem na uniknięcie błonicy jest zaszczepienie dziecka. Szczepienie przeciwko błonicy jest w Polsce obowiązkowe. Podlegają mu dzieci od 7 tygodnia życia, a także nastolatkowie do 19 roku życia. Szczepi się również osoby dorosłe, które są wyjątkowo narażone na zarażenie się (na przykład pracownicy szpitali). Szczepionka podawana jest w postaci skojarzonej (DTP lub DTaP), przeciwko błonicy, tężcowi i krztuścowi. Szczepi się również na samą błonicę (D).
To także może cię zainteresować:
> Chore dziecko nie chce jeść? Kilka propozycji posiłków po które sięgnie z przyjemnością
> One zawsze wynajdą dziecku chorobę: matki cyberchondryczki
Matki-karimatki, czyli w jakich warunkach żyją rodzice opiekujący się dzieckiem w szpitalu
