• Link został skopiowany

Nadpobudliwość u dziecka. Czy to zawsze objaw z ADHD? Pediatrka z Harvarda wyjaśnia

Nadpobudliwość u dziecka objawia się często problemami ze skupieniem i brakiem uwagą, kłopotami z koncentracją i chociaż maluch wydaje się, że jest pełny energii, to nie zawsze przekłada się to na jego korzyść. W niektórych przypadkach można wysnuć diagnozę, ze jest to jeden z objawów ADHD, czyli zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z określonym deficytem uwagi.
Nadpobudliwość u dziecka. Czy to zawsze objaw z ADHD? Pediatrka z Harvarda wyjaśnia
Fot. pixabay / thedanw

ADHD, czyli zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, jest najczęstszym zaburzeniem neurobehawioralnym wieku dziecięcego. Występuje u około 8 procent dzieci i młodzieży. Zaburzenie to jest najczęściej rozpoznawane stosunkowo wcześnie, już u maluchów poniżej 5., a nawet 2. r.ż. Często jednak niektóre z objawów są bagatelizowane, a rodzice zgłaszają się po pomoc do specjalisty, kiedy dziecko ma problem ze skupieniem się, a ruchliwość i jego impulsywność, uniemożliwiają naukę w szkole i kontakty z rówieśnikami. Więcej informacji znajdziesz na stronie głównej Gazeta.pl.

Zobacz wideo Jak rozpoznać u dziecka ADHD? "To nie jest tak, że mając ADHD, zacznie biegać i roznosić studio"

Nadpobudliwość u dziecka jako objaw ADHD? Tych zachowań nie bagatelizuj

"Jeśli twoje dziecko ma problemy z uwagą, koncentracją, nadpobudliwością, impulsywnością lub jakąś kombinacją tych zaburzeń i ma co najmniej 4 lata, pierwszym krokiem powinna być wizyta u lekarza pierwszego kontaktu" - zaznacza w swoim artykule pediatrka Claire McCarthy, która specjalizuje się w zaburzeniach wieku dziecięcego, m.in. ADHDA. Problemy z nadpobudliwością mogą oczywiście sugerować pewien rodzaj zaburzenia, ale nie jest to ścisła reguła. Jeśli jednak jakieś zachowanie u dziecka nas niepokoi, pediatrka przekonuje, że zawsze pierwszym krokiem jest udanie się do lekarza. Po szczegółowym wywiadzie - specjalista może postawić diagnozę i wdrożyć odpowiednie leczenie.

Diagnoza ADHD jest stawiana tylko wtedy, gdy dziecko ma objawy, które są obecne w więcej niż jednym otoczeniu - np. domu i szkole. Jeśli objawy występują tylko w jednym otoczeniu, jest mniej prawdopodobne, że jest to ADHD, a bardziej prawdopodobne, że ma to związek z otoczeniem,, w którym przebywa maluch. Kluczem jest tu zawsze obserwacja i jego nadpobudliwość nie zawsze może mieć związek z zaburzeniem.

Zespół nadpobudliwości psychoruchowej u dziecka, charakteryzują trzy grupy objawów:

  • nadmierna ruchliwość;
  • nadmierna impulsywność;
  • znaczne problemy z koncentracją uwagi, które uniemożliwiają skupienie się na jednej czynności.

Co ważne, pamiętajmy, że właściwe rozpoznanie ADHD wymaga współpracy kilku specjalistów - przede wszystkim psychologa, psychiatry i pediatry, a niekiedy też neurologa dziecięcego.

Nadpobudliwość u dziecka. Co może być jej przyczyną?

Zespół nadpobudliwości psychoruchowej, czyli ADHDA może mieć wiele przyczyn. Na występowanie zaburzeń wpływ mogą mieć już predyspozycje genetyczne, ale także urazy doznane w czasie ciąży, a nawet komplikacje związane z porodem (np. niedotlenienie).

Mitem jest również, że za jedna z przyczyn pojawienia się zespołu nadpobudliwości odpowiadają czynniki środowiskowe i rodzinne. One, zdaniem specjalistów, mogą mieć jedynie wpływ na, to kiedy te objawy się ujawnią i nasilą, oraz jaki będą miały przebieg. Do niekorzystnych czynników wychowawczych zalicza się:

  • zaniedbania ze strony rodziców lub opiekunów,
  • niestabilność środowiska rodzinnego (np. rozwód rodziców, porzucenie, długa rozłąka),
  • przemoc.
Więcej o: