Żółtaczka

Powstaje on w czasie rozpadu krwinek czerwonych, jest rozkładany w wątrobie, stamtąd drogami żółciowymi trafia do jelit, skąd jest wydalany. Jeżeli na którymś z tych etapów dojdzie do zakłócenia przemian bilirubiny, zaczyna się ona właśnie odkładać w skórze. Żółtaczka jest zjawiskiem normalnym tylko u noworodków (jeśli nie przedłuża się ponad miarę i nie jest bardzo nasilona. Mówimy wtedy o żółtaczce fizjologicznej. U dzieci starszych zawsze trzeba poszukać jej przyczyny. W grę wchodzi:

wirusowe zapalenie wątroby (tzw. żółtaczka zakaźna wywołana wirusem typu A, B lub C);

niedrożność dróg żółciowych lub jelit;

gwałtowny rozpad krwinek przy niedokrwistości hemolitycznej;

uogólnione zakażenie bakteryjne (posocznica), które uszkadza wątrobę i krwinki czerwone;

uszkodzenie wątroby przez substancje toksyczne lub niektóre leki.

Postępowanie zależy od przyczyny. Przed wirusowym zapaleniem wątroby typu B chroni szczepienie, któ emu w Polsce podlegają obowiązkowo wszystkie dzieci. Do zalecanych należy natomiast szczepienie przeciwko WZW typu A (zwanemu także żółtaczką pokarmową) Można też kupić szczepionkę skojarzoną przeciwko obu typom wirusów.