Ospa poronna: objawy, diagnostyka, leczenie

Ospa poronna jest nietypową postacią ospy wietrznej - ma nietypowy przebieg. To jedna z łagodniejszych postaci ospy, która dodatkowo jest znacznie mniej zaraźliwa niż pełnoobjawowa ospa wietrzna.

Ospa poronna jest łagodną postacią choroby - ospy wietrznej. Mija szybko, a w jej przebiegu obserwuje się niewielką ilość charakterystycznych wykwitów skórnych. Ponadto dotknięci nią chorzy znacznie rzadziej zakażają innych.

Ospa poronna najczęściej pojawia się po przebyciu szczepienia przeciwko ospie wietrznej. Choroba zwykle manifestuje się po ponad 42 dni od iniekcji. To forma odczynu poszczepiennego. Wówczas pojawiają się pojedyncze zmiany skórne, które przypominają ospę, ale ustępują bez rozwoju choroby. Ospę poronną czasem nazywa się "chorobą z przełamania odporności".

Ospa wietrzna jest jedną z dziecięcych chorób zakaźnych. Wiesz, jakie są pozostałe i czym się charakteryzują?

Zobacz wideo

Ospa poronna: objawy

Ospa poronna jest chorobą skąpoobjawową, a jej przebieg ma bardzo łagodny charakter. Charakterystyczne dla ospy wietrznej wykwity pojawiają się w niewielkiej ilości, zwykle są ograniczone do kilku zmian na określonej części ciała. Krostki na skórze nieco różnią się od tych, które pojawiają się w przypadku klasycznej odmiany ospy. Osutka w przebiegu poronnej ospy wietrznej może mieć na przykład charakter plamisto-grudkowy, co oznacza, że nie pojawiają się pęcherzyki.

W klasycznej, pełnoobjawowej postaci ospy wietrznej początkowo widoczne są czerwone plamki, które przekształcają się w grudki. Na ich szczycie występują pęcherzyki. Treść pęcherzyków początkowo jest przejrzysta, następnie mętnieje, a pęcherzyki przysychają i pokrywają się strupkami po około czterech-siedmiu dniach. Średnica zmian wynosi od jednego do czterech mm.

Dodatkowo wysypce w przebiegu ospy wietrznej towarzyszy silny świąd. Ponieważ podczas choroby dochodzi od trzech do pięciu wysiewów nowych zmian, równocześnie mogą występować zmiany w różnym stadium rozwoju (na przykład plamki, grudki, pęcherzyki, strupki). Pierwsze zmiany pojawiają się najczęściej w okolicy głowy i szyi, kolejne na tułowiu i kończynach. Wysypka towarzysząca ospie wietrznej ma charakter uogólniony, ze szczególną koncentracją zmian w obrębie tułowia. Zmiany mogą wystąpić również na błonach śluzowych jamy ustnej, gardła i narządów płciowych. Większość zmian zanika zwykle do 20. dnia choroby.

Objawy ogólne ospy wietrznej, takie jak na przykład gorączka, zmęczenie, osłabienie czy uczucie rozbicia, w przypadku ospy poronnej nie pojawiają się bądź nie są dokuczliwe. Rzadko zdarza się nasilenie objawów choroby, nie można jednak tego wykluczyć. Istnieje również ryzyko wystąpienia powikłań. Z tego powodu ospy poronnej nie można bagatelizować, a chorego powinien ocenić lekarz.

Objawy odry poronnej, jeśli są obecne, ustępują po kilku, maksymalnie kilkunastu dniach ustępują. Choroba mija samoistnie.

Czy przebycie ospy poronnej zapewnia odporność?

Przebycie ospy poronnej, tak samo jak w przypadku pełnoobjawowej postaci ospy wietrznej, pozostawia odporność przeciwko ospie. Dzieje się tak, ponieważ wirus nie może dwa razy przeniknąć do organizmu. Co to znaczy?

Ospa wietrzna jest chorobą zakaźną wywołaną przez Varicella zoster wirus (VZV). Wirus VZV jest czynnikiem etiologicznym dwóch zespołów chorobowych: ospy wietrznej (varicella) i półpaśca (herpes zoster). Wirus po pierwotnej infekcji, jaką jest ospa wietrzna, nie jest eliminowany z organizmu. Pozostaje na zawsze w strukturach układu nerwowego.

Przechorowanie każdej postaci ospy wietrznej, w tym postaci bezobjawowej, zapewnia naturalną odporność. Warto pamiętać, że wirus może się uaktywnić nawet po wielu latach, wywołując półpasiec.

Ospa poronna: diagnostyka

Z uwagi na łagodne i nietypowe objawy ospa poronna w czasie trwania infekcji stwierdzana jest bardzo rzadko. Diagnozuje się ją częściej przez przypadek, podczas badań wirusologicznych, które wykonują na przykład kobiety planujące ciążę bądź osoby, u których istnieje potrzeba wykluczenia innych infekcji. Wówczas we krwi wykrywa się przeciwciała przeciwko wirusowi VZV. To często jedyny dowód na przebycie ospy poronnej.

Ospa poronna: leczenie

Leczenie ospy poronnej przebiega tak samo jak ospy wietrznej w klasycznej postaci. Celem terapii jest zmniejszenie intensywności dolegliwości, które występują u chorych. Leczenie jest typowo objawowe.

Wykwity skórne smaruje się preparatami o działaniu osuszającym i odkażającym. Czasem niezbędne jest podanie środków przeciwgorączkowych oraz łagodzących świąd.

Doustne leki przeciwwirusowe, które mogą skrócić czas utrzymywania się dolegliwości i ich nasilenie, nie są zalecane u chorych z łagodnym przebiegiem.

Więcej o:
Copyright © Agora SA