Terapia pedagogiczna, nazywana reedukacją, jak również zajęciami korekcyjno-kompensacyjnymi bądź wyrównawczymi, skierowana jest do dzieci, u których istnieje potrzeba kształcenia specjalnego. Jej cel i zdania to wszechstronny rozwój zdolności poznawczych i percepcyjno-motorycznych dziecka.
Terapia pedagogiczna obejmuje zajęcia korekcyjno-kompensacyjne i stymulująco-usprawniające, pomoc psychologiczną oraz inne działania specjalistyczne, które wspierają dzieci przejawiające nieprawidłowości rozwoju i zachowania. Program terapii zajęciowej uwzględnia nieprawidłowości w rozwoju psychomotorycznym dziecka i społecznego, upośledzenia w różnych sferach życia, jak również jego możliwości i predyspozycje. I tak terapia pedagogiczna obejmuje dzieci z obniżeniem intelektualnym, wadami wymowy, uczniów niepełnosprawnych ruchowo, dzieci przewlekle chore, jak również te, które mają trudności w nauce (czytania, pisania, liczenia). Wskazana jest również terapia pedagogiczna dziecka z autyzmem, zespołem Aspergera oraz uczniów niedostosowanych społecznie. Wskazaniem jest także dysleksja, dysgrafia, dysortografia, dyskalkulia.
Prowadzone zajęcia stwarzają dzieciom z zakłóceniami rozwojowymi możliwość wyrównania braków. Metody terapii pedagogicznej mają na celu:
Terapia pedagogiczna dziecka o specjalnych potrzebach edukacyjnych obejmuje wiele form pomocy. To między innymi pomoc terapeutyczna, czyli udział w zajęciach terapii pedagogicznej, pomoc dydaktyczno-wychowawcza, pomoc medyczna, jak i pomoc socjalna.
Zajęcia z terapii pedagogicznej są organizowane w przedszkolu i szkole podstawowej, stąd możliwa jest zarówno terapia pedagogiczna dla 4-latka, jak i dla dziecka w wieku szkolnym. Zajęcia prowadzone są indywidualnie i grupowo, przy czym w jednej grupie uczestniczy z reguły od 2 do 5 uczniów. Terapia pedagogiczna w szkole przybiera zazwyczaj charakter zajęć wyrównawczych.
Terapia pedagogiczna zakłada, że dla każdego dziecka powinien być opracowywany indywidualny program, dostosowany do jego potrzeb i możliwości (indywidualizacja środków i metod oddziaływania korekcyjnego), a praca polegać na kompleksowym podejściu do zaburzeń dziecka.
Bardzo ważne jest, by zajęcia odbywały się systematycznie i były prowadzone przez osobę, która posiada stosowne kompetencje i uprawnienia. Zwykle jest to nauczyciel-terapeuta posiadający uprawnienia specjalistyczne, pedagog szkolny lub nauczyciel po studiach kwalifikacyjnych.
Terapia pedagogiczna polega na sukcesywnym stopniowaniu trudności w nauce, czyli przechodzeniu od ćwiczeń łatwiejszych do trudniejszych. Korekcja zaburzeń polega na pracy nad funkcjami najgłębiej zaburzonymi oraz najsłabiej opanowanymi umiejętnościami. Nie mniej ważne jest, by łączyć ćwiczenia funkcji zaburzonych z ćwiczeniami funkcji niezaburzonych. Terapia pedagogiczna powinna być połączona z działaniami psychoterapeutycznymi.
Jak zacząć terapię pedagogiczną? Wszelkie niepokojące sytuacje dotyczące rozwoju bądź edukacji dziecka należy zgłaszać wychowawcy dziecka bądź odwiedzić specjalistyczną poradnię. Warto pamiętać, że terapia pedagogiczna obejmuje dziecko posiadające orzeczenie z poradni pedagogiczno-psychologicznej ze wskazaniem o potrzebie kształcenia specjalnego, wydane na podstawie diagnozy.