Przerost migdałków u dzieci dotyczy migdałków podniebiennych, które znajdują się po obu stronach gardła, pomiędzy łukami podniebiennymi oraz migdałka gardłowego, zwanego także "trzecim migdałkiem", położonego w części nosowej gardła.
Migdałki w wieku dziecięcym pełnią ważną rolę. Są barierą ochronną - bronią organizm przed drobnoustrojami i produkują przeciwciała. Ich powiększanie się towarzyszy każdej infekcji i jest przejawem aktywności immunologicznej. Dzięki temu są po prostu bardziej efektywne w działaniu. Po chorobie migdałki powinny wrócić do naturalnych rozmiarów, ale nie zawsze się tak dzieje.
Choć przerost migdałków u dzieci może mieć charakter fizjologiczny (jest odwracalny i nie zaburza drożności dróg oddechowych), może dojść do sytuacji patologicznej, czyli upośledzenia drożności dróg oddechowych. Dzieje się tak, gdy migdałki powiększają się za bardzo i nie zmniejszają się przez długi czas.
Przerost migdałków u dzieci - przyczyny
Przyczyny przerostu migdałków u dzieci mogą być różne. Najczęściej za sytuację odpowiadają:
- nawracające infekcje górnych dróg oddechowych, zarówno wirusowe, jak i bakteryjne,
- zmiany w składzie flory kolonizującej górną część gardła,
- alergiczny nieżyt nosa,
- refluks żołądkowo-przełykowy,
- czynniki środowiskowe - np. narażenie na dym tytoniowy,
- czynniki dziedziczne - uwarunkowania genetyczne.
Przerost migdałka gardłowego u dzieci
Przerost migdałka gardłowego, który znajduje się w części nosowej gardła, poza zasięgiem wzroku, może pojawić się już u najmłodszych dzieci, jednak najczęściej występuje u przedszkolaków (między trzecim a siódmym rokiem życia).
Przerost migdałka gardłowego u dzieci wiąże się przede wszystkim z takimi objawami jak pogorszenie drożności gardła, co wynika z mechanicznego zwężenia górnej i środkowej części gardła oraz upośledzenie drożności nosa.
Powiększonemu migdałkowi towarzyszy często przewlekły wyciek wydzieliny z nosa, a także nawracające infekcje górnych dróg oddechowych, ostre i wysiękowe zapalenie ucha środkowego. Często zdarza się, że dzieci chrapią, oddychają przez usta, cierpią na bezdechy w czasie snu Pojawiają się zaburzenia wymowy (mowa nosowa), upośledzenie węchu, wady zgryzu i tzw. twarz adenoidalna.
Przerost migdałków podniebiennych u dzieci
Migdałki podniebienne można dostrzec gołym okiem. Są to półokrągłe guzki zlokalizowane po obu stronach gardła. Problem przerostu może dotyczyć tak jednego migdałka podniebiennego, jak i obydwóch. Przy jednostronnym powiększeniu zawsze pobiera się materiał do badania histopatologicznego.
Przejawami przerostu migdałków podniebiennych są: zaburzenia wymowy (mowa kluskowata), chrapanie, trudności w połykaniu, bezdechy w czasie snu, a także częste infekcje górnych dróg oddechowych.
Przerost migdałków u dzieci - diagnostyka i leczenie
Przy zaobserwowaniu u dziecka objawów mogących wskazywać na przerost migdałków należy zgłosić się do pediatry, który skieruje małego pacjenta na konsultację do laryngologa. Specjalista przeprowadzi stosowane badania.
Leczenie przerostu migdałków u dzieci zależy od wielu czynników, nie zawsze trzeba je wycinać. Wiele zależy od rozmiarów przerośniętego migdałka i objawów towarzyszących.
Jeśli przerośnięte u dziecka migdałki są duże i dokuczliwe, przed decyzją o interwencji chirurgicznej często przeprowadza się terapię immunostymulacyjną oraz opartą na glikokortykosteroidach donosowych.
Leczenie chirurgiczne polega na usunięciu migdałka gardłowego (adenoidektomia) i usunięciu migdałków podniebiennych (tonsylektomia). Wskazaniem do interwencji zabiegowej jest znaczne ograniczenie drożności nosa lub części nosowej gardła, które utrudniają oddychanie, nawracające i przewlekłe zapalenie błony śluzowej nosa i zatok przynosowych, nawracające zapalenie ucha środkowego czy migdałków podniebiennych, a także twarz adenoidalna i wady zgryzu.
Przeczytaj także:
