Wirus RSV - objawy, leczenie, profilaktyka

Wirus RSV jest najczęstszą przyczyną chorób układu oddechowego u małych dzieci. Zakażenia z jego udziałem charakteryzują się sezonowością - największą ich liczbę odnotowuje się w sezonie jesienno-zimowym. Jakie są objawy zakażenia wirusem RSV i jak się je leczy? Dla kogo kontakt z nim jest niebezpieczny?

Wirus RSV (Respiratory Syncytial Virus) szerzy się przez bezpośredni kontakt z zakażoną wydzieliną - drogą kropelkową, w wyniku kontaktu z osobą zakażoną lub przez dotykanie zanieczyszczonych przedmiotów. Wirus jest obecny w wydzielinie z nosa i spojówek oczu, na przedmiotach może przetrwać wiele godzin.

Wirus RSV jest jedną z głównych przyczyn infekcji dróg oddechowych u dzieci. Zakażenie nim jest powszechne. Szacuje się, że nawet 95 proc. maluchów do drugiego roku życia miało z nim kontakt, o czym świadczą wykrywane przeciwciała.

Zobacz wideo

Wirus RSV - grupa ryzyka

Najcięższe postacie zakażeń RSV obserwuje się u niemowląt do szóstego miesiąca życia, zwłaszcza u tych z obniżoną odpornością.

Najbardziej zagrożone są wcześniaki (zakażenia dolnych dróg oddechowych występują u nich dziesięć razy częściej niż u dzieci urodzonych o czasie) oraz dzieci z niską masą urodzeniową, zaburzeniami odporności, wadami serca, mukowiscydozą, dysplazją oskrzelowo-płucną.

Ponieważ wcześniaki, noworodki i dzieci z grupy ryzyka nie mają w pełni wykształconego układu odpornościowego, dla nich wirus RSV jest szczególnie niebezpieczny. Zakażenia RSV to jedna z głównych przyczyn zgonów w tej grupie.

Zakażenie wirusem RSV - objawy

Okres inkubacji wirusa RSV wynosi dwa-osiem dni. Po tym czasie pojawiają się objawy. Chory zakaża nawet przez cztery tygodnie, a na częstsze zarażenia są narażone dzieci, które chodzą do żłobka czy przedszkola i te, które mają starsze rodzeństwo w wieku przedszkolnym i szkolnym.

Objawy świadczące o zakażeniu wirusem RSV mogą przybierać bardzo różną postać. U małych dzieci najczęściej pojawia się zakażenia górnych dróg oddechowych, któremu towarzyszy kaszel i katar, a także podwyższona temperatura.

O ile u starszych dzieci i dorosłych zakażenie wirusem RSV ma najczęściej łagodny przebieg i przypomina niegroźne przeziębienie, o tyle u niemowląt może pojawić się: senność i drażliwość, duszność, świszczący oddech, sinica, przyspieszone tętno, częste okresy bezdechu, trudności w jedzeniu. U maluchów z grupy ryzyka może pojawić się płucna postać choroby, zapalenie oskrzelików płucnych i objawy niewydolności oddechowej, które są dla nich szczególnie niebezpieczne.

Częstym powikłaniem zakażenia wirusem RSV jest zapalenie ucha środkowego, zapalenie krtani i tchawicy, zatok, oskrzeli i płuc (z bezdechem).

Zakażenie wirusem RSV - diagnostyka

Diagnostyka wirusa RSV obejmuje badanie przedmiotowe i podmiotowe, pulsoksymetrię czy zdjęcie rentgenowskie (RTG) klatki piersiowej. Potwierdzenie zakażenia wirusem RSV opiera się na badaniach laboratoryjnych, takich jak: pozytywny wynik izolacji wirusa czy badania serologiczne.

Zakażenie wirusem RSV - leczenie

W większości zakażeń wirusem RSV leczenie ogranicza się do przyjmowania dużej ilości płynów, łagodzeniu objawów infekcji i obniżaniu gorączki.

Jednak przebieg zakażenia w niektórych przypadkach jest ciężki, a leczenie długotrwałe, wymagające hospitalizacji. Dzieje się tak u wcześniaków i dzieci z obniżoną odpornością, u których przebieg choroby niemal zawsze wymaga stosowania oddechu zastępczego oraz podawania tlenu, środków rozszerzających oskrzela i płynów dożylnych.

Zakażenie wirusem RSV - profilaktyka

Im dziecko starsze, tym jego odporność jest lepsza, a infekcje przebiegają łagodniej. To dlatego zagrożenia wynikające z zakażenia wirusem RSV z czasem słabną.
Ponieważ nie istnieje szczepionka przeciwko wirusowi RSV, a przebycie zakażenia nie chroni przed reinfekcją, bardzo ważna staje się profilaktyka. Co robić, by unikać zakażenie wirusem RSV?

Unikanie kontaktu z chorymi osobami, mycie rak po przyjściu do domu, dbanie o odporność i unikanie skupisk ludzi w okresie wzmożonych zachorowań to podstawa. Jednak najskuteczniejszą metodą ochrony maluchów z grupy najwyższego ryzyka jest podanie im przeciwciał skierowanych przeciw wirusowi RSV. W zapobieganiu infekcjom wcześniakom oraz dzieciom poniżej drugiego roku życia, które mają wrodzone wady serca i dysplazję oskrzelowo-płucną stosuje się przeciwciało monoklonalne (paliwizumab).

Przeczytaj także:

Więcej o: