Jęczmień na oku u dziecka pojawia się często - to wyczuwalny i widoczny grudkowy ropień. Owo małe zgrubienie na brzegu powieki powstaje wówczas, gdy gruczoły, których ujście tam się znajduje, przestaną prawidłowo funkcjonować albo pojawi się w ich obrębie stan zapalny. Jęczmień zazwyczaj występuje pojedynczo, a swą nazwę zawdzięcza podobieństwu do rodzaju zboża.
Na początku na brzegu powieki powstaje zaczerwienienie. Zmiana szybko się powiększa i przybiera postać grudki, a następnie krosty wypełnionej ropą (zbierająca się treść ropna może na szczycie guzka utworzyć biały czop). Ta początkowo tylko swędzi, z czasem staje się bolesna. Ropny stan zapalny gruczołów powiek wywołuje również obrzęk powieki i drażniące wrażenie obecności ciała obcego pod powieką.
Gdy niedrożność dotyczy gruczołów łojowych lub rzęskowych, mówimy o jęczmieniu zewnętrznym. Gdy zatkane jest ujście gruczołu tarczkowego - o jęczmieniu wewnętrznym.
Jęczmień jest zmianą, którą manifestuje się ostre, ropne i miejscowe zapalenie powieki, które tworzy się w obrębie jej gruczołów - niedrożnych i zmienionych zapalnie. W większości przypadków jęczmień powstaje w wyniku zakażenia gronkowcami. Bakterie, które najczęściej go wywołują, to: Staphylococcus aureus i Staphylococcus epidermidis.
Nie bez znaczenia są mikrourazy powieki, dotykanie oczu brudnymi rękami, a także stany zapalne brzegów powiek i cukrzyca.
Jęczmień często ustępuje samoistnie lub po zastosowaniu domowych sposobów na jęczmień. Zdarza się jednak, że przechodzi w postać przewlekłą, czyli gradówkę, trzeba uważnie obserwować dziecko i reagować na zmiany.
W leczeniu jęczmienia u dziecka stosuje się przede wszystkim:
Najczęściej jęczmień ulega samoograniczeniu i opróżnia się samoistnie w ciągu tygodnia. Ma tendencję do pękania, co przyspiesza proces gojenia, jednak nie należy wyciskać go na siłę, ponieważ grozi to powikłaniami (nie należy go nacinać ani nakłuwać).
W niektórych przypadkach jęczmień na oku u dziecka może być przyczyną powstania gradówki (niebakteryjne zapalenie powieki, powstałe w wyniku zamknięcia ujścia gruczołu tarczkowego) czy zakażenia tkanek oczodołu. Niekiedy konieczne jest leczenie szpitalne.
Biorąc pod uwagę fakt, że najmłodszym ciężko jest wytłumaczyć, aby nie pocierali oczu (a w ten sposób można przenieść bakterie z jednego oka na drugie), wizyta u lekarza jest wskazana już w momencie, gdy jęczmień zaczyna się tworzyć.
Do lekarza musimy się udać, jeśli u dziecka, które ma jęczmień, doszło do obrzęku oka, pojawiła się czerwona obwódka wokół rogówki, gorączka lub powiększenie węzłów chłonnych, dziecko skarży się na zaburzenia widzenia, a jęczmień - pomimo leczenia domowymi sposobami - nie ustąpił.
Z wizytą u specjalisty nie zwlekajmy także, gdy jęczmień utworzył się w samej powiece, ropna grudka rośnie od środka, dając uczucie ciała obcego w oku.
Jęczmieniowi na oku u dziecka można zapobiegać. Przede wszystkim należy pamiętać, że zmiana jest zaraźliwa - może przenieść się zarówno na drugie oko, jak i na inne osoby. Bardzo ważna, zarówno w działaniach profilaktycznych, jak i podczas leczenia, jest higiena. I przed dotknięciem zmiany, i po masażu, należy umyć ręce. Warto też uczyć dziecko, że oczu nie należy pocierać czy dotykać brudnymi rękami.
To także może cię zainteresować: