Choroby tarczycy u dzieci - rozpoznanie i leczenie

Choroby tarczycy u dzieci, choć zdarzają się rzadziej niż u dorosłych, są przyczyną wielu problemów i dolegliwości. To dlatego ich rozpoznanie jest tak ważne. Jakie są najczęstsze choroby tarczycy u dzieci? Jak je diagnozować i leczyć?

Choroby tarczycy u dzieci, nierozpoznane i nieleczone, mogą zaburzać funkcjonowanie wielu narządów i układów, a i negatywnie wpływać na stan psychofizyczny. Dzieje się tak, ponieważ tarczyca jest gruczołem wydzielania wewnętrznego produkującym hormony, które są istotne zarówno dla zachowania równowagi organizmu, jak i zapewnienia prawidłowego rozwoju dziecka. Hormonami tarczycy są tyroksyna (T4), trójjodotyronina (T3) i kalcytonina. Ich wydzielanie jest kontrolowane przez czyli przysadkę mózgową i podwzgórze.

Choroby tarczycy u dzieci - nadczynność tarczycy

Nadczynność tarczycy należy do najbardziej powszechnych chorób tarczycy u dzieci. Wywołana jest przez nadmierną aktywność narządu i zbyt duże ilości hormonów T3 i T4.

Najczęstszymi przyczynami nadczynności tarczycy są:

Istnieje jeszcze wtórna postać nadczynności, która występuje bardzo rzadko. Jej przyczynami są np. gruczolaki przysadki.

Objawami nadczynności tarczycy u dzieci są:

  • przyspieszona akcja serca,
  • podwyższone ciśnienie tętnicze krwi,
  • biegunki,
  • wzmożony metabolizm.

Dziecko jest pobudzone, nerwowe, ruchliwe, ma problemy z koncentracją, szybciej dojrzewa.

Leczenie nadczynności tarczycy u dzieci polega na stosowaniu leków tzw. tyreostatyków. Stosuje się również leczenie radiojodem.

Choroby tarczycy u dzieci - niedoczynność tarczycy

Niedoczynność tarczycy u dzieci pojawia się wtedy, gdy występuje niedobór hormonów tarczycy. Chorobę można podzielić na pierwotną i wtórną, wrodzoną i nabytą, a także subkliniczną, umiarkowaną i ciężką (w zależności od stopnia niedoboru hormonów).
Obrazowo mówiąc objawami niedoczynności tarczycy jest spowolnienie obrotów organizmu (w przeciwieństwie do nadczynności, kiedy to organizm wchodzi na wyższe obroty). Dziecko ma zaparcia, niskie ciśnienie tętnicze, obniżoną aktywność ruchową, jego skóra jest sucha i chłodna. Często towarzyszy mu uczucie zimna i senność, pojawia się łamliwość włosów i paznokci. Obserwuje się spowolniony proces wzrastania oraz tycie (przyrost masy ciała jest nieadekwatny do ilości i jakości jedzenia).

Przyczynami niedoczynności tarczycy mogą być zaburzenia rozwoju lub stany chorobowe prowadzące do uszkodzenia tarczycy, a także stosowanie leków lub obecności przeciwciał przeciwtarczycowych u matki. U starszych dzieci niedoczynność tarczycy najczęściej jest wynikiem choroby Hashimoto.

Leczenie niedoczynności tarczycy u dzieci polega na uzupełnianiu hormonów tarczycy w postaci syntetycznej (u dzieci często okresowo, a nie do końca życia, jak w przypadku dorosłych).

Choroby tarczycy u dzieci - zapalenie tarczycy

Zapalenie tarczycy może mieć różny charakter, przebieg i leczenie. Ostre zapalenie tarczycy, które ma podłoże bakteryjne, wywołuje powiększenie oraz bolesność organu i wymaga leczenia antybiotykiem. Z kolei podostre zapalenie tarczycy, które prawdopodobnie wywoływane jest przez wirusy, u dzieci występuje rzadko. Częściej zdarza się przewlekłe zapalenie tarczycy (choroba Hashimoto), które jest chorobą autoimmunologiczną, co oznacza, że proces chorobowy wywołują autoprzeciwciała. W pierwszej fazie choroba przebiega z nadczynnością tarczycy, która później przechodzi w niedoczynność. Leczenie polega na podawaniu syntetycznej tyroksyny.

Choroby tarczycy u dzieci - torbiele, gruczolaki, nowotwory

Do chorób tarczycy u dzieci zalicza się także torbiele i gruczolaki, które mają charakter zmian łagodnych. Są leczone farmakologicznie lub chirurgicznie. Zdarzają się jednak nowotwory złośliwe tarczycy, leczenie których zależy od charakteru zmiany, rozległości i stopnia zaawansowania.

Choroby tarczycy u dzieci - diagnostyka

Diagnostyka chorób tarczycy opiera się na: badaniu palpacyjnym, badaniach laboratoryjnych i badaniach obrazowych. I tak, przy podejrzeniu choroby tarczycy u dziecka, należy wykonać:

  • badania laboratoryjne, takie jak pomiar stężenia TSH, fT4, fT3, a także oznaczyć swoiste przeciwciała przeciwtarczycowe: TRab, anty-TPO oraz anty-TG,
  • USG tarczycy, co pozwala na ustalenie wielkości gruczołu i rozpoznanie zmian ogniskowych.

Leczenie chorób tarczycy jest szalenie ważne, ponieważ narząd ten ma ogromne znaczenie dla dobrostanu i rozwoju dziecka. Szczególnie niebezpieczna jest zaniedbana wrodzona niedoczynność tarczycy, która prowadzi do ciężkiego upośledzenia umysłowego oraz wzrastania (w Polsce choroba ta jest diagnozowana poprzez badania przesiewowe noworodków).

To także może cię zainteresować:

Więcej o:
Copyright © Agora SA