Migdałki są to skupiska tkanki limfatycznej, które występują w początkowej części układu oddechowego oraz pokarmowego. Wyróżnia się migdałki podniebienne, trąbkowe, pasma boczne oraz migdałek gardłowy (zwany inaczej 3 migdałkiem), także językowy. Migdałki pełnią ważną funkcję w ciele człowieka - odpowiadają za wytwarzanie przeciwciał (antygenów), które mają na celu obronę organizmu przed szkodliwymi drobnoustrojami. W związku z położeniem w obrębie drogi oddechowej oraz pokarmowej, migdałki mają kontakt ze szkodliwymi czynnikami zewnętrznymi, wobec czego, intensywnie pracują, aby ukształtować układ immunologiczny. Funkcja ta jest szczególnie ważna w pierwszych latach życia człowieka, kiedy organizm nie posiada jeszcze dobrze funkcjonującego układu odpornościowego. Z czasem migdałki nie odgrywają już tak ważnej roli i maleją, niemalże całkowicie się wchłaniając.
Bardzo częstym zjawiskiem dotyczącym migdałków jest ich nadmierny przerost. Sytuacja ta ma miejsce przede wszystkim u dzieci i wówczas konieczne usunięcie migdałków, zwane tonsillektomią. Pomimo, że zabieg ten budzi wiele kontrowersji, usunięcie migdałków u dzieci może znacznie poprawić ich komfort. Zbyt duże migdałki podniebienne stanowią naturalną przeszkodę w gardle, która utrudnia dzieciom odruch przełykania, co skutkuje również problemami z jedzeniem. Oprócz tego, przerośnięte migdałki u dzieci powodują liczne stany zapalne, infekcje i anginy. Dzieje się tak dlatego, że powiększone skupiska tkanki limfatycznej są bardziej porowate, przez co ułatwiają osadzanie się w nich szkodliwych bakterii. W efekcie, wypustki, które miały za zadanie wspomagać układ odpornościowy dziecka, przekształcają się w ogniska zapalne.
Usunięcie migdałków u dzieci, oprócz poprawy komfortu najmłodszych oraz ograniczeniu rozwoju chorób, zapobiega bardzo licznym powikłaniom przewlekłych stanów zapalnych. Wśród takich powikłań wyróżnia się:
Obok przerostu migdałków podniebiennych, najczęstszym problemem związanym z migdałkami, jest zbyt duży wzrost migdałka gardłowego. Ze względu na swoje położenie, przerośnięty migdał gardłowy (czyli trzeci migdał) powoduje utrudnione oddychanie przez nos. Dzieci, które mają problem z trzecim migdałkiem, często w nocy chrapią. Co więcej, chrapaniu podczas snu towarzyszą bezdechy, które stanowią ogromne niebezpieczeństwo dla życia dziecka.
Innymi skutkami przerośniętego migdałka gardłowego jest zatkanie trąbki słuchowej, co powoduje brak dostępu powietrza do ucha środkowego. W efekcie, w uchu rozpoczyna się stan zapalny, gromadzi się płyn, co może skończyć się zapaleniem ucha środkowego, a nawet niedosłuchem. Charakterystycznymi objawami przerośniętego migdałka gardłowego są częste anginy, zapalenia ucha oraz zapalenia gardła. W związku z tym, że konsekwencje przerośniętego migdałka mogą być bardzo poważne, praktykuje się jego usunięcie.
Pomimo, że zabieg usunięcia migdałków kojarzony jest głównie z dziećmi, może się zdarzyć, że będzie on dotyczył również osób dorosłych. W rzadkich przypadkach, u dorosłych występują objawy charakterystyczne dla przerośniętych migdałków (przewlekłe anginy oraz stany zapalne) i wówczas po zdiagnozowaniu przyczyny, migdałki należy usunąć.
Zabieg usunięcia migdałków nie jest zbyt skomplikowany, jednakże należy do niego się odpowiednio przygotować. Na 10 dni przed usunięciem migdałków pacjent, nie może spożywać aspiryny, a także innych leków, które rozrzedzają krew. W przypadku usunięcia migdałków u osób dorosłych, przed zabiegiem pacjent powinien mieć wykonane badania wykrywające m.in. zaburzenia krzepnięcia krwi. Na tydzień przed zabiegiem nie wolno zażywać niesteroidowych leków przeciwzapalnych.
Samo usunięcie migdałków trwa około godziny. Po wycięciu przerośniętych skupisk limfatycznych, pacjent przebywa w szpitalu przez 3 doby, jednakże nawet przez kilka tygodni po zakończeniu hospitalizacji powinien prowadzić oszczędzający tryb życia. Przez kilka dni po usunięciu migdałków, chory powinien spożywać pokarmy w postaci półpłynnej, aby nie podrażnić zoperowanych miejsc.