Wcześniaki są grupą niejednorodną. W zależności od momentu przyjścia na świat mogą być w bardzo różnym stanie. Przyjmując za punkt odniesienia długość przedwcześnie zakończonej ciąży można podzielić wcześniaki na trzy grupy:
Około 75 proc. wszystkich wcześniaków to tzw. wcześniaki późne, jednak to dzieci urodzone przed 32. oraz 28. tygodniem ciąży są najbardziej narażone na wystąpienia negatywnych konsekwencji wcześniactwa a nawet śmierci.
Porody przedwczesne są najczęstszą przyczyną śmierci i chorób w okresie okołoporodowym. Noworodki urodzone przed 36. tygodniem ciąży mają 30-krotnie wyższe ryzyko śmierci niż dzieci urodzone w terminie. Dla dzieci urodzonych przed 28. tygodniem ryzyko jest już 200-krotnie wyższe. W krajach wysoko rozwiniętych około 90 proc. dzieci urodzonych 28. tygodniu ma szansę przeżyć. Wraz z obniżaniem się czasu trwania ciąży spada przeżywalność wcześniaków aż do poziomu ok. 10 proc. dla dzieci urodzonych w 22 tygodniu.
Istotnym czynnikiem wpływającym na stan zdrowia oraz zdolność do przeżycia wcześniaka jest masa ciała. Większość wcześniaków rodzi się z małą urodzeniową masą ciała. Zgodnie z definicją mała masa urodzeniowa to waga poniżej 2500 g. Część wcześniaków, szczególnie tych urodzonych po 34. tygodniu ciąży nie spełnia tego kryterium.
Noworodki z małą masą urodzeniową można podzielić na trzy grupy:
Przedwczesne porody mogą być spowodowane bardzo różnymi czynnikami. Do istotnych związanych z matką zalicza się:
Czynniki medyczne, które mogą doprowadzić do przedwczesnego porodu to:
Badania wykazały, że kobiety, które same były urodzone jako wcześniaki są bardziej narażone na to, że ich ciąża również zakończy się przedwcześnie. Jako najważniejsze czynniki ryzyka przedwczesnego porodu przyjmuje się zbyt krótką szyjkę macicy oraz stwierdzenie porodu przedwczesnego w wywiadzie.
Pierwszym i najważniejszym zagrożeniem dla wcześniaków, szczególnie tych z grupy skrajnego wcześniactwa jest zgon. Wynika to z niedojrzałości narządów. Dzieci urodzone przed 28. tygodniem ciąży mają nie w pełni rozwinięte płuca, serce, mózg oraz układ pokarmowy.
Bezpośrednio po porodzie może to prowadzić do groźnych dla życia noworodka zaburzeń, takich jak:
Mimo że większość poważnych schorzeń związana jest ze skrajnym wcześniactwem, nie wolno lekceważyć wcześniactwa późnego. Dzieci takie, znacznie częściej niż noworodki urodzone w terminie cierpią na takie dolegliwości jak:
U dzieci urodzonych przedwcześnie inaczej przebiega okres noworodkowy. Przyjmuje się, że trwa on do momentu pełnej adaptacji układu oddechowego, pokarmowego i krążenia. Aby precyzyjniej opisywać rozwój wcześniaka stosuje się wiek skorygowany. Aby go obliczyć należy od wieku dziecka odjąć tygodnie, których zabrakło do prawidłowego zakończenia ciąży.
Poród wcześniaka, o ile to możliwe, powinien odbywać się w szpitalu o jak najwyższym stopniu referencyjności i posiadającym oddział intensywnej terapii neonatologicznej. Bezwzględnie na takim oddziale muszą się znaleźć wcześniaki urodzone przed 32. tygodniem ciąży i ważące poniżej 1000 g.
Ze względu na na niedojrzałość poszczególnych narządów i zaburzenia rozwojowe układu oddechowego, pokarmowego i krążenia, wcześniaki wymagają specjalistycznych metod opieki. Mowa o:
Pobyt w szpitalu po urodzeniu wcześniaka może trwać od kilku tygodni do nawet kilku miesięcy.
Szczególne traktowanie wcześniaka nie kończy się w momencie wypisania ze szpitala do domu. Istotna jest długoterminowa opieka (nawet do ósmego roku życia) ze strony rodziców oraz lekarzy. Powinna obejmować:
Wszystkie te elementy są niezwykle ważne, gdyż pierwszych latach życia wcześniaki (szczególnie urodzone przed 32. tygodniem) narażone są na nieprawidłowości w działaniu ośrodkowego układu nerwowego. Mogą one prowadzić do:
Bibliografia:
"Podstawy neonatologii", red. naukowa prof. dr hab. med. Jerzy Szczapa, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2008
"Położnictwo i ginekologia", Grzegorz Bręborowicz, tom 1, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2015