Stopy końsko-szpotawe

Mój trzyletni synek urodził się ze stopami końsko-szpotawymi. Kiedy miał pół roku, przeszedł operację obu stóp. Rehabilitacja trwa do dzisiaj. W tej chwili Michałek sprawnie chodzi i biega, ale nie zawsze jego stopy ustawiają się prawidłowo. Lekarz prowadzący sugeruje, że dziecko powinno ponownie być operowane (przeszczep ścięgien). Chcielibyśmy tego uniknąć. Gdzie możemy uzyskać jakąś poradę w tej sprawie?

Stopa końsko-szpotawa to deformacja stopy polegająca na podeszwowym zgięciu stopy, przywiedzeniu przodo- i sródstopia oraz nadmiernym wydrążeniu całej stopy. Deformacja ta występuje u 0,1% noworodków. Chłopcy mają tę wadę dwa razy częściej niż dziewczynki. Aż w 50% przypadków zmiana ma charakter obustronny. W pierwszych trzech miesiącach życia w leczeniu stosuje się szyny i opatrunki gipsowe, a w przypadku niedostatecznej korekcji w czwartym-szóstym miesiącu konieczna jest operacja. Niestety, pojedyncze zabiegi też bywają niedostateczne i wymagają powtórzenia.

Radziłbym poszukać konsultacji ortopedycznej w jednym z ośrodków akademickich najbliżej Państwa miejsca zamieszkania. Przy szpitalach klinicznych znajdują się wyspecjalizowane poradnie ortopedyczne, w których pracują bardzo dobrzy i doświadczeni fachowcy.

Jestem w 23. tygodniu ciąży. USG wykazało, że syn będzie miał obie stopy końsko-szpotawe. Mój starszy syn też urodził się z tą wadą. Jaka jest przyczyna jej występowania? Czy można w jakikolwiek sposób pomóc dziecku jeszcze w ciąży? Taka wada pojawiła się też w rodzinie mojego męża.

Nie można pomóc w czasie ciąży dziecku z tą wadą. Dokładna przyczyna występowania stopy końsko-szpotawej nie jest znana. Może być uwarunkowana genetycznie, związana z zaburzeniami nerwowo-mięśniowymi lub wynikać z ułożenia wewnątrz macicy. W Pani przypadku wydaje się, że dominującym czynnikiem jest uwarunkowanie genetyczne. Leczenie po porodzie może być zachowawcze lub operacyjne.

Stopy końsko-szpotawe

Więcej o:
Copyright © Agora SA