Gruźlica

Po szczepieniu powstaje na ramieniu kilkumilimetrowe zgrubienie, na którym wytwarza się strupek, a po kilku tygodniach płaska blizna o średnicy 3-5 mm. Gdy zgłosimy się z dzieckiem do drugiego szczepienia BCG (11.-12. mies.) - maluch będzie miał najpierw zmierzoną poprzednią bliznę. Szczepienie trzeba wykonać tylko wtedy, jeśli blizna będzie niewidoczna lub jej średnica nie przekroczy 3 mm.

W 7. roku życia przypada kolejny termin szczepień BCG. W 12. i 18. roku życia wykonuje się tylko tzw. próbę tuberkulinową (zastrzyk w przedramię). Ma ona określić, w jakim stopniu organizm broni się przed prątkami i czy miał z nimi kontakt od czasu poprzedniego szczepienia.

Jeżeli odczyn na przedramieniu po 3 dniach od próby jest mniejszy niż 6 mm - obrona dziecka przed gruźlicą jest słaba i trzeba je doszczepić; jeżeli przekracza 16 mm - prawdopodobnie malec zetknął się z gruźlicą. Pierwszy kontakt z prątkami wywołuje tzw. gruźlicę pierwotną. Dziecko nie ma zwykle żadnych objawów, nie zakaża innych. Na zdjęciu rentgenowskim widać jednak miejsce inwazji - przebywają tam pokonane przez organizm prątki. Mogą one, ale nie muszą, wywołać w przyszłości pełnoobjawową gruźlicę: uporczywy suchy kaszel, długotrwałą gorączkę, chudnięcie.

Żeby temu zapobiec, leczy się wszystkie dzieci z dużym odczynem tuberkulinowym i wszystkie te, które miały kontakt z prątkami. Leczenie trwa kilka miesięcy.

Pamiętaj! Zgłoś się koniecznie z dzieckiem do lekarza, jeśli podejrzewasz, że miało ono kontakt z chorym na gruźlicę. Nie zabieraj dziecka na wizyty do szpitala, szczególnie na oddziały chorób płuc, internistyczne ani geriatryczne.