Anemia (niedokrwistość)

Jeżeli niemowlę jest blade, mało ruchliwe, nie ma apetytu, źle się rozwija i często choruje, to prawdopodobnie cierpi na niedokrwistość. U starszych dzieci do tych objawów dochodzą bóle i zawroty głowy, szybkie męczenie się, nadmierna senność. Skóra malca jest sucha, szorstka, paznokcie często się łamią. Włosy tracą połysk, a w kącikach ust pojawiają się pęknięcia - zajady.

Najczęściej u dzieci występuje niedokrwistość spowodowana zbyt małą ilością żelaza w diecie, którego w związku z szybkim wzrostem i rozwojem potrzebują stosunkowo dużo.

Niedobór erytrocytów może wynikać z:

nagłej lub często powtarzającej się utraty krwi - z powodu krwotoku lub częstych krwawień;

zaburzeń produkcji krwinek w chorobach szpiku kostnego;

niedostatecznej ilości składników niezbędnych do budowy krwinek (np. witamin z grupy B) - przy ubogiej diecie lub złym ich wchłanianiu w chorobach jelit;

długotrwałych infekcji.

Rozpoznać anemię można tylko przez badanie krwi (tzw. morfologię). Jeżeli lekarz stwierdzi, że niedokrwistość nie wynika z choroby, lecz ze zbyt małej ilości żelaza w diecie, przepisze żelazo w tabletkach, kroplach lub zastrzykach (w ciężkiej anemii). Żelazo najlepiej zażywać rano przed śniadaniem i popijać sokiem pomarańczowym lub innym napojem zawierającym dużo witaminy C - ułatwia to jego przyswajanie. Nie należy podawać dziecku żelaza w czasie posiłków ani dawać mu do popicia mleka, bo kuracja wtedy słabiej skutkuje. Podczas leczenia stolce są czarne, a na zębach po zażywaniu kropli lub syropu może pojawić się ciemny nalot. (Skutecznie zapobiega mu płukanie ust wodą po połknięciu leku).

Co kilka tygodni wykonuje się kontrolne badania krwi. Nawet gdy wszystko wróciło do normy, żelazo trzeba zażywać jeszcze przez kilka tygodni, żeby "uzupełnić magazyny". Lekarz zadecyduje, kiedy można przerwać leczenie. Jadłospis dziecka powinien być bogaty w naturalne produkty zawierające żelazo: mięso, wątróbkę, jajka, chleb razowy, groch, fasolę, suszone owoce (zwłaszcza morele).