Atopowe zapalenie skóry (świerzbiączka, egzema)

U niemowląt zaczyna się łuszczącą wysypką na zaczerwienionych policzkach, która stopniowo obejmuje całą buzię, przechodzi w zgięcia łokci i kolan, pod pachy. Skóra bardzo swędzi, dziecko stale się drapie, jest niespokojne, nie śpi.

U starszych dzieci na rączkach, nóżkach i pośladkach tworzą się suche, owalne zgrubienia skóry. Dotknięte chorobą miejsca są zaczerwienione, łuszczą się i przede wszystkim dotkliwie swędzą, szczególnie w nocy.

Drapiąc się, dziecko często zakaża sobie skórę. Z ranek sączy się wtedy limfa lub ropa, dziecko może dostać gorączki. U wielu maluchów swędzenie nasila się pod wpływem emocji lub stresów.

Leczenie zapalenia skóry polega na:

wykluczeniu z diety bądź z otoczenia alergenu, który je wywołuje;

łagodzeniu zmian skórnych.

Dziecko należy kąpać raz lub dwa razy w tygodniu w wodzie z dodatkiem oliwki. Lekarz przepisuje na suchą skórę maści lub kremy. Nie należy stosować żadnych maści na własną rękę, gdyż może to nieodwracalnie uszkodzić wrażliwą skórę.

Dziecko powinno nosić bieliznę wyłącznie bawełnianą, zawsze dokładnie wypłukaną. Trzeba malcowi krótko przycinać paznokcie, a na noc wkładać bawełniane rękawiczki, żeby drapanie nie uszkadzało skóry. Aby złagodzić męczące swędzenie, lekarz może zapisać tabletki czy czopki. Leczenie wymaga od rodziców dużej cierpliwości. Z czasem choroba zazwyczaj wygasa.