O czym jest "Hymn do miłości ojczyzny"? Wiersz Ignacego Krasickiego przedstawia rozważania na temat miłości do ojczyzny. W utworze określono to uczucie jako najważniejsze, a nawet święte. Ludzie, którzy wspierają i kochają swój kraj są określani w hymnie jako "poczciwi". To dla swojej ojczyzny są w stanie znieść uwięzienie, a także poświęcić własne szczęście. Mogą też biedować, jak również oddać za nią życie.
Przerabiasz "Hymn do miłości ojczyzny"? Opracowanie tego utworu może Ci się przydać, kiedy chcesz sobie dokładnie przypomnieć związaną z nim problematykę oraz najistotniejsze motywy, jakie pojawiają się w jego treści.
Utwór, jak wskazuje już tytuł, jest hymnem, czyli uroczystą pieśnią pochwalną. Wiersz ten został zaprezentowany w 1774 roku w "Zabawach przyjemnych i pożytecznych". Aby zrozumieć jego sens, najlepiej odnosić go do wydarzeń, które nastąpiły bezpośrednio po konfederacji barskiej oraz po pierwszym rozbiorze Polski. To przykład liryki patriotycznej, związanej bezpośrednio z czasem braku niepodległości naszego kraju.
"Hymn do miłości ojczyzny" jest wierszem stychicznym, co znaczy, że nie ma w nim podziału na zwrotki. W sumie składa się z ośmiu wersów. To jedenastozgłoskowiec, a występujące w nim rymy są żeńskie, nieparzyste oraz dokładne. W utworze zastosowano również apostrofę – zwrot do miłości ojczyzny. W wierszu występują takie środki stylistyczne, jak: powtórzenia, mające podkreślić uczucia targające podmiotem lirycznym, anafory czy epitety.
Chcesz wiedzieć, o co dokładnie chodzi w utworze "Hymn do miłości ojczyzny"? Interpretacja pomoże Ci zrozumieć prezentowaną w nim problematykę.
Podmiot liryczny w omawianym wierszu nie ujawnia swojej tożsamości. Zwraca się w nim nie do samej ojczyzny, a do miłości ojczyzny. Jednocześnie zauważa, że zrozumieć ją mogą jedynie niektóre osoby, te uznawane za "poczciwe". Warto zauważyć, że "Hymn do miłości ojczyzny" to nic innego, jak manifest patriotyczny. W związku z tym, nastrój panujący w wierszu jest podniosły, uroczysty, choć jednocześnie porusza, daje znać o toczącym się dramacie. Choć osoba mówiąca w utworze wie, że pozostaje zniewolona i cierpi, robi to z radością, bo wie, że dzieje się tak dla dobra jej ojczyzny, by ta znowu mogła być wolna. Jednocześnie chce o nią walczyć do samego końca, nawet kosztem własnego życia. Widoczne jest tutaj przeświadczenie, że lepsza jest bieda na wolności niż bogactwo w niewoli.
Obraz ojczyzny zostaje w utworze wyidealizowany. To kraina szczęśliwości, pozbawiona jakichkolwiek wad czy nawet niewielkich skaz. Podmiot liryczny jest silnie zaangażowany emocjonalnie w to, co mówi. Przemawia przez niego jednak pewnego rodzaju radykalizm – trzeba się w całości poświęcić ojczyźnie i od tego obowiązku nie ma żadnych wyjątków. Całkowity wydźwięk utworu miał natomiast w znaczący sposób podnosić na duchu ludzi żyjących w Polsce czasach niewoli.
Jakie cechy Krasicki przypisuje ojczyźnie? W "Hymnie do miłości ojczyzny" ojczyzna jawi się jako coś najistotniejszego, najważniejsza wartość, za którą należy walczyć, a nawet poświęcić życie, jeśli tylko zajdzie taka potrzeba. Ojczyzna jawi się więc w wierszu Krasickiego jako centrum wszystkiego, coś, czemu trzeba oddać wszystko, co się ma, a jednocześnie co sprawia, że człowiek staje się szczęśliwszy.
Zobacz też: "Nie-Boska komedia" Zygmunta Krasińskiego [opracowanie, streszczenie, bohaterowie]