Jedną z lektur obowiązkowych dla uczniów szkół ponadpodstawowych jest "Romeo i Julia". Streszczenie tego dramatu warto sporządzić w czasie lektury, gdyż przyda się ono zarówno podczas omawiania dzieła Szekspira na lekcjach, jak i w trakcie powtórzeń do egzaminu maturalnego. Wydarzenia dramatu przedstawiają się następująco:
Romeo Monteki zakochany jest w Rozalinie. Ta jednak podjęła śluby czystości, więc jest nieczuła na jego zaloty. Mimo wszystko Romeo wybiera się na bal w domu rodziny Kapuletich, nie bacząc na to, że rodziny Montekich i Kapuletich pozostają w konflikcie. Na balu ma się pojawić wybranka serca Romea, więc młodzieniec zrobi wszystko, by również znaleźć się wśród gości. Podczas balu Romeo poznaje jednak Julię, w której z miejsca się zakochuje. Okazuje się, że Julia jest córką państwa Kapuletich. Po balu, nocą, Romeo udaje się pod balkon Julii i podsłuchuje jej monolog, z którego wynika, że nie jest dziewczynie obojętny. Następnie wyznaje Julii miłość. Dziewczyna, nie wiedząc, kto kryje się w mroku nocy, odpowiada, iż jedyną osobą, którą kocha, jest Romeo Monteki. Młodzieniec ujawnia swoją tożsamość.
Następnego dnia nastolatkowie biorą ślub w celi ojca Laurentego. Tymczasem dochodzi do pojedynku pomiędzy Tybaltem, krewnym Kapuletich, a przyjacielem Romea, Merkucjem. Śmierć w pojedynku ponosi Merkucjo. Romeo, który dotychczas starał się zażegnać konflikt między zwaśnionymi rodami, postanawia pomścić przyjaciela i pojedynkuje się z Tybaltem, który ginie. Decyzją Księcia Romeo zostaje wygnany z Werony (jest to i tak łagodna kara, a okolicznością łagodzącą jest fakt, że Romeo wciąż dążył do pokojowego rozwiązania konfliktu).
Tymczasem rodzice Julii obwieszczają jej, że zostanie ona wydana za mąż za hrabiego Parysa. Julia ponownie zwraca się o pomoc do ojca Laurentego. Ten postanawia podać dziewczynie napój, który uśpi ją na 42 godziny, wprawiając w stan podobny do śmierci. Gdy Julia się obudzi, jej młody małżonek zabierze ją potajemnie do Mantui. Swój plan ojciec Laurenty wyjawia w liście do Romea, który ma mu przekazać brat Jan. Niestety, list nie dociera do adresata, w Mantui z wieścią o śmierci Julii zjawia się natomiast Baltazar. Romeo udaje się do aptekarza i kupuje od niego truciznę, a następnie wyrusza na grób ukochanej. Na cmentarzu jest już ojciec Laurenty, który czeka, aż Julia się obudzi, by mógł ukryć ją w swojej celi. Pojawia się tam również Parys, który chce złożyć kwiaty na grobie Julii. Gdy na cmentarz przybywa Romeo i otwiera grobowiec, wywiązuje się walka między nim, a Parysem, w której hrabia ginie. Romeo składa ciało Parysa w grobowcu, następnie wypija truciznę i pada martwy u boku Julii. Gdy ta odzyskuje świadomość, nie chce uciekać z ojcem Laurentym. Widząc martwego Romea, przebija swą pierś jego sztyletem i również umiera. Przybyłym do grobu członkom obu rodzin całe zajście wyjaśnia ojciec Laurenty. Prowadzi to do pojednania zwaśnionych rodów i wystawienia pomnika na cześć miłości Romea i Julii.
Kto jest kim w dramacie "Romeo i Julia"? Bohaterowie to przede wszystkim członkowie dwóch zwaśnionych rodów mieszkających w Weronie.
Oto, jak można przedstawić plan wydarzeń. "Romeo i Julia" obejmuje czas od niedzieli do czwartku, a najważniejsze wydarzenia w kolejności chronologicznej, to:
Niemal każdy wie, że za wzorzec tragicznej miłości dwojga młodych ludzi uznawany jest właśnie dramat "Romeo i Julia". Opracowanie lektury odnosi się jednak nie tylko do tematyki i przebiegu wydarzeń w utworze. Istotny jest czas i miejsce akcji, geneza dzieła czy późniejsze nawiązania do niego. Utwór przedstawia wydarzenia mające miejsce na przestrzeni zaledwie kilku dni, od niedzieli do czwartku (a nawet do piątkowego świtu), rozgrywające się w Weronie i Mantui (jedna scena). Prawdopodobnie są to czasy współczesne autorowi, tj. koniec XVI wieku. Geneza dzieła nie jest jednoznaczna, widoczna jednakże jest inspiracja autora w szczególności dwoma dziełami: poematem "The Tragicall Historye of Romeus and Juliet" Arthura Brooke’a oraz prozą "Palace of Pleasure" Williama Paintera. Jako gatunek reprezentuje tragedię elżbietańską, która zrywa z jednością akcji, czasu i miejsca typową dla dramatu starożytnego. Bohaterowie uwikłani zostali w tzw. konflikt tragiczny, muszą dokonać wyboru pomiędzy prawdziwą miłością a respektowaniem woli rodziców, a każdy wybór będzie niósł ze sobą nieszczęśliwe konsekwencje.
Tragedia zbudowana została z pięciu aktów, każdy z nich podzielony jest na sceny. Przed każdym aktem chór śpiewa pieśń wprowadzającą do akcji i stanowiącą zapowiedź wydarzeń. Tematem przewodnim dramatu jest niespełniona miłość dwojga młodych ludzi, od samego początku skazana na brak szczęśliwego zakończenia. Autor pokazuje, do czego może prowadzić ślepa nienawiść oraz jak nieracjonalnie działają ludzie pod wpływem miłości. I choć historia Romea i Julii stała się synonimem nieszczęśliwej miłości, to doprowadziła do pogodzenia zwaśnionych rodów.
Szekspirowski dramat był inspiracją dla wielu późniejszych twórców, choć i wcześniej pojawiały się utwory o podobnej tematyce. Wątek nieszczęśliwej miłości dwojga kochanków obecny jest chociażby w dziejach Tristana i Izoldy, o których pisano już w XII wieku, jednak najsłynniejsza wersja historii pochodzi z 1900 roku ("Dzieje Tristana i Izoldy" Josepha Bediera), powstał też dramat muzyczny "Tristan i Izolda" (skomponował go Richard Wagner w 1859 roku). Z kolei motyw godzenia się zwaśnionych rodów pojawia się chociażby w Mickiewiczowskim "Panu Tadeuszu". Warto jednak wiedzieć, że historia Romea i Julii stała się inspiracją między innymi dla:
Szekspirowski dramat zainspirował też takich malarzy, jak Ford Madox Brown, Gustav Klimt czy Sir Frank Bernard Dicksee, motyw Romea i Julii pojawił się też w repertuarze takich wykonawców, jak Dire Straits, Wanda i Banda, Edyta Górniak, Katarzyna Klich, Taylor Swift, Lady Pank czy Dawid Podsiadło.
Zobacz też: "Quo vadis": plan wydarzeń pomoże przypomnieć sobie lekturę