Cechy eposu to istotna kwestia, jeśli chce się właściwie przyporządkować określony utwór literacki. Epos to inaczej "opowieść" czy "pieśń". Jest też określany mianem epopeja. Jest jednym z najstarszych gatunków literackich. Najczęściej to stosunkowo długi tekst, często pisany wierszem, który opowiada o losach bohaterów na tle ważnych wydarzeń historycznych. Krótszą formą eposu jest tzw. poemat epicki, który z reguły dotyczy dziejów jednego rodu, jednego bohatera. Może też jednak dotyczyć np. bogów. Utwory tego rodzaju w dawnych czasach z reguły używane były do opisania mitologii.
Wskazać tutaj można dwa utwory Homera, czyli "Iliadę" i "Odyseję". Jedną z cech charakterystycznych jest to, że fabuła toczy się niejako w dwóch światach: ludzkim i boskim, a oba te światy się przenikają i wzajemnie wpływają na siebie. Zarówno bowiem ludzcy bohaterowie mają cechy nadprzyrodzone, jak i bóstwa noszą cechy człowieka. Tym samym główni bohaterowie z reguły są silni, niezwykle inteligentni i urodziwi. Są wręcz wyidealizowani. Bogowie zaś mają np. słabości. Homer używa więc stałych epitetów, np. szybkonogi Achilles. Dzieła zaczynają się inwokacją. Całość pisana jest heksametrem i dzieli się na tzw. księgi, których liczba podzielna jest przez sześć. Sama historia zbudowana jest najczęściej z pojedynczych epizodów, które łącznie tworzą jakąś opowieść. Treść skupiona jest głównie na opowiadaniu o przebiegu zdarzeń, a opisy są "wstawiane" tylko celem retardacji (figura stylistyczna, która przez opóźnienie akcji w treści, ma rozbudzić większą ciekawość i wyobraźnię czytelnika, np. poprzez opis zbroi czy elementu krajobrazu). Narrator występuje w trzeciej osobie, jest też bezstronny. Epos homerycki posiada też rozbudowane porównania, tzw. porównania homeryckie. Sam styl jest doniosły, a epos opowiada o czynach heroicznych.
Cechy eposu antycznego są w zasadzie tożsame do homeryckiego. Utwór jest:
Epopeja ma również elementy charakterystyczne, ogólne dla całego gatunku. Epos i cechy, które można wymienić, to:
Tak - wszystkie opisane powyżej to cechy gatunkowe eposu. Najbardziej popularne i znane, a jednocześnie jedne z najstarszych eposów, to właśnie "Iliada" i "Odyseja". Dlatego też dla określenia rozbudowanych porównań używa się określenia porównania homeryckie, jako że Homer jest autorem ww. dzieł.
Przede wszystkim należy nauczyć się, jakimi cechami winien charakteryzować się taki utwór. Wówczas należy poszukać ich w utworze, który poddany jest analizie. Wyznaczniki eposu wbrew pozorom nie są trudne do rozpoznania, jeśli czytało się określone dzieło i wie się, czego szukać. Tytułem przykładu, poza już wymienionymi, można tutaj wskazać:
Zobacz też: "Quo vadis": plan wydarzeń pomoże przypomnieć sobie lekturę