Szkoła waldorfska. Czym różni się od tradycyjnego modelu szkolnego?

Szkoła waldorfska to placówka, która działa w oparciu o założenia pedagogiki waldorfskiej. Jest to szkoła, która na pierwszym planie stawia ucznia, jego potrzeby i umiejętności. Jej celem jest wspieranie rozwoju ucznia, rozwijanie jego kreatywności. Sposoby kształcenia w takiej szkole całkowicie odbiegają od tego, co dzieje się w zwykłych szkołach. Niestety, jest to w Polsce ciągle rzadko spotykany typ placówek, a większość rodziców nie ma nawet świadomości istnienia tego typu szkolnictwa.

Szkoła waldorfska: co to jest?

Szkoła waldorfska stworzona została w oparciu o założenia pedagogiki waldorfskiej przez Rudolfa Steinera. Założenia tego filozofa zostały po raz pierwszy wprowadzone w życie w 1919 roku. Wówczas powstała pierwsza Wolna Szkoła Waldorfska, zlokalizowana przy zakładach Waldorff-Astoria w Stuttgarcie. Obecnie założenia szkoły waldorfskiej znane są i z powodzeniem wprowadzane w szkołach w wielu krajach na świecie. Waldorfski system nauczania ma na celu promowanie w uczniu kreatywności, indywidualizmu. Wspiera rozwój jednostki, nie narzuca z góry tego, co powinno ucznia interesować. Nauczyciela sprowadza do roli opiekuna i przewodnika, który nie ocenia, nie każe, ale pomaga i ukierunkowuje w rozwoju.

Szkoła waldorfska: główne założenia

Szkoła waldorfska za główny cel stawia sobie rozwój dziecka. To ono jest w centrum zainteresowania szkoły. Nauczyciel pełni rolę opiekuna, który ma za zadanie wspomagać ucznia w jego rozwoju. Specyfiką tych szkół jest m.in: 

  • Brak ocen - nauczyciele nie mają ujednoliconego systemu ocen; posiłkują się indywidualnymi metodami inspirowania uczniów do pracy oraz informowania ich rodziców o postępach w nauce; brak ocen przede wszystkim ma wpływać na rozwijanie u dzieci wewnętrznej motywacji do nauki; ma on także służyć nastawieniu uczniów na współpracę, a nie rywalizację.
  • Brak podręczników - nauczyciele sami kształtują program i decydują, czego dotyczyć będzie nauczanie, w oparciu o wiedzę o rozwoju dziecka i obserwację uczniów; ma to na celu maksymalne zindywidualizowanie kształcenia i dopasowanie go do potrzeb konkretnych dzieci.
  • Edukacja zintegrowana - oznacza to, że wychowawca uczy większości przedmiotów w ramach lekcji głównej na przestrzeni całej edukacji w szkole podstawowej, a nie tak jak to jest w pozostałych szkołach tylko w ciągu trzech pierwszych lat. Nauczanie prowadzone jest w systemie tzw. epok. Oznacza to, że przez kilka tygodni dzieci zajmują się jednym przedmiotem, po czym następuje inna epoka, czyli inny temat.  
Zobacz wideo Matematyka. Najbardziej straumatyzowany przedmiot w szkole. Jak ją polubić?

Waldorfska pedagogika wspiera rozwój

Głównym celem pedagogiki waldorfskiej jest wspieranie wszechstronnego rozwoju dziecka. Dużą wagę przywiązuje się tu do działań artystycznych, zarówno tych z zakresu plastyki jak i muzyki. Znaczna część procesu dydaktycznego przebiega w oparciu o praktyczne działanie uczniów, polegające m.in. na wykonywaniu prac ręcznych czy pielęgnacji ogrodu.

Szkoły waldorfskie w Polsce

W Polsce szkoły waldorfskie funkcjonują pod szczególnym nadzorem kuratoriów, gdyż są uznawane za szkoły eksperymentalne. Rodzice mogą zapisać dziecko do szkoły waldorfskiej na poziomie szkoły podstawowej i liceum. Są to szkoły niepubliczne. Istnieją także przedszkola, funkcjonujące w oparciu o pedagogikę waldorfską. Szkoły waldorfskie nie są jednak jeszcze w naszym kraju bardzo popularne. Dopiero od niedawna można zauważyć zwiększone zainteresowanie rodziców innymi formami kształcenia ich dzieci, które nie mają aż tak sformalizowanych ram jak te oferowane przez szkolnictwo powszechne. Oznacza to, że w najbliższych latach zapewne nastąpi rozkwit sieci szkół waldorfskich.

Szkoła waldorfska: opinie

To, w jaki sposób funkcjonuje szkoła waldorfska wzbudza kontrowersje w niektórych środowiskach. Brak podręczników, zeszytów, a przede wszystkim wykwalifikowanej kadry z każdego przedmiotu sprawia, że część rodziców sceptycznie podchodzi do takiej koncepcji prowadzenia procesu nauczania. Z drugiej strony podejście do ucznia, otwartość na jego zainteresowania to doskonała droga do rozwijania w dzieciach pasji i ich mocnych stron. Decyzja o wyborze drogi kształcenia pozostaje więc w rękach rodziców i ich dzieci.

Zobacz też: Polsko-ukraińska Wieża Babel. Tak wygląda sytuacja w polskich szkołach

Więcej o:
Copyright © Agora SA