Gniewomir, bo o tym imieniu mowa, to imię, które pochodzi z czasów prasłowiańskich. Składa się ono z członów "gniewo", czyli "gniew" oraz "mir" - "spokój, dobro". Oznacza osobę, która jest w stanie okazać gniew, ale i panować nad nim. W dokumentach po raz pierwszy pojawiło się na przełomie XI I XII wieku, chociaż, jak wskazują językoznawcy i etymolodzy, znane i używane było od dawna.
Gniewomir, czyli ten, który zaprowadza pokój
Badacz języka polskiego, Witold Tyszycki zaliczył to imię do grupy najstarszych polskich imion osobowych. Jego korzenie sięgają naprawdę odległych czasów - jest reliktem pogańskich imion używanych we wczesnym średniowieczu przez Słowian.
Dziś jednak nie jest to imię, które jest jakoś szczególnie modne. W 2024 roku zostało nadane 52 razy, co jest naprawdę sporą liczbą, w porównaniu np. z rokiem 2011, gdzie tych nadań było zaledwie 11. Gniewomir to też imię, które ma dość ciekawe znaczenie. Pochodzi od słów gniew i mir ("pokój") lub miar, mier, mierz ("wielki, sławny"). To imię dla dziecka było również pewnym rodzajem wróżby na przyszłość. Wszak jego właściciel miał być dobry, roztropny i mądry. Miał panować nad gniewem i zachowywać "zimną krew" w każdej możliwej sytuacji. Gniewomir miał kierować się nie sercem, lecz przede wszystkim rozumem.
Imię Gniewomir pojawia się również w literaturze. Nosi je Gniewosz jeden z bohaterów dramatu "Zawisza Czarny" autorstwa J. Słowackiego.
Gniewomir - tu wyjątkowe są też zdrobnienia
Gniewomir, jak wiele osób wskazuje, uchodzi za bardzo wrażliwą osobę. Nie lubi krytyki i nie potrafi radzić sobie z nią. Posiada wielką godność osobistą. W kontaktach międzyludzkich liczy się dla niego szczerość i sprawiedliwość. Ceni dobrobyt i wygodę.
Gniewomir to też imię, które ma wyjątkowo urocze zdrobnienia. Te najpopularniejsze to: Gniewek, Gniewcio, Gniewoj, Mirek, Mie, Miruś, Mirunio, Mireczek, Gniewomirek, Gniewomircio.
Gniewomir świętuje swoje imieniny 8 lutego.
