Zastanawialiście się kiedyś jak z perspektywy prawa, wygląda robienie zakupów przez osobę, która nie osiągnęła jeszcze pełnoletności? Chociaż teoretycznie niepełnoletnia osoba nie ma zdolności do czynności prawnych i swobody w zawieraniu umów, to są pewne wyjątkowe sytuacje, które są odstępstwem od tej reguły. Ważnych progiem jest w tym przypadku osiągnięcie wieku 13 lat, bo stanowi to pewnego rodzaju granicę, która warunkuje jeden ważny aspekt zawierania umów.
Jeśli nastolatek jest jeszcze niepełnoletni i nie ukończył 13 roku życia, zgodnie z zasadami prawa, może zrobić drobne zakupy, takie jak artykuły spożywcze, czy papiernicze. Kiedy dokonuje takiego zakupu, w momencie zapłaty umowa między nim a sprzedawcą staje się ważna. Nie dotyczy to jednak zakupu droższych rzeczy, które nie zaliczają się do tych drobnych, używanych w życiu codziennym (np. telefonów i laptopów). W takim przypadku umowa może zostać podważona przez opiekuna prawnego i w ostateczności zostać unieważniona.
Czynność prawna dokonana przez osobę, która nie ma zdolności do czynności prawnych, jest nieważna. Jednakże gdy osoba niezdolna do czynności prawnych zawarła umowę należącą do umów powszechnie zawieranych w drobnych bieżących sprawach życia codziennego, umowa taka staje się ważna z chwilą jej wykonania, chyba że pociąga za sobą rażące pokrzywdzenie osoby niezdolnej do czynności prawnych
- czytamy w artykule 14. KC.
13-nastolatek może już kupić drogą rzecz, ale tylko i wyłącznie za zgodą swojego prawnego opiekuna. Jeżeli taka zgoda nie została udzielona, a nastolatek mimo wszystko dokonał takiego zakupu, to tak samo jak w powyższym przypadku, jego opiekun prawny może domagać się jej unieważnienia. Zgody opiekuna nie wymagają jednak drobne zakupy, które dokonywane są na potrzeby zwykłego codziennego życia. Wtedy wygląda to tak samo u osoby poniżej 13. roku życia, jak i powyżej tej granicy. Wiedzieliście, że tak to wygląda?