Pokolenie kanapkowe – kim jest?
"Długość życia się wydłuża, dzieci mamy w starszym wieku. To przyczyniło się do zjawiska pokolenia kanapkowego. Tak określamy dorosłych w średnim wieku (często po czterdziestce i pięćdziesiątce), którzy opiekują się zarówno starszymi rodzicami, jak i własnymi dziećmi", czytamy na stronie investopedia.com.
W badaniu Pew Research Center oszacowano, że około jeden na siedmiu Amerykanów w wieku od 40 do 60 lat jednocześnie zapewnia pomoc finansową zarówno dziecku, jak i rodzicowi. W obliczu dodatkowej presji związanej z zarządzaniem własną karierą i sprawami osobistymi, a także koniecznością odkładania na własną emeryturę, osoby z pokolenia kanapkowego znajdują się pod znacznym stresem finansowym i emocjonalnym. Około 12% rodziców należy do pokolenia kanapkowego.
Według tego samego badania Pew Research Center, pełnoetatowi opiekunowie spędzają około trzech godzin dziennie opiekując się swoimi rodzicami i dziećmi, poza godzinami pracy. Ponad połowę opiekunów stanowią kobiety, które często spędzają więcej czasu na opiece nad dziećmi niż opiekunowie płci męskiej.
Obciążenia finansowe mogą być tak duże, jak zaangażowanie czasowe. Wiele osób szacuje, że straciły ponad 10 000 dolarów, opiekując się swoimi dziećmi i rodzicami. Nie tyle poświęcono te pieniądze na opiekę nad nimi; raczej policzono to, co stracili (np. opuścili pracę, awanse itp.) w trakcie opieki nad nimi.
Co robić? Najlepiej oczywiście planować
Członkowie pokolenia kanapkowego mogą podjąć pewne kroki, aby zmniejszyć obciążenie fizyczne, finansowe i oczywiście psychiczne. Pierwszym z nich jest omówienie finansów ze wszystkimi zaangażowanymi stronami. Rodzice w podeszłym wieku mają nadzieję, że przepracowane całe życie zapewni im emeryturę lub oszczędności, które zrekompensują część obciążeń finansowych związanych z opieką. Lepiej zawczasu upewnić się, czy tak będzie i ewentualnie zadbać o finanse rodziców.
Ważne jest także, aby opiekunowie nie zapominali o sobie. Mogą delegować zadania innym, znaleźć czas na robienie rzeczy, które sprawiają im przyjemność, dołączyć do grupy wsparcia czy zwrócić się o pomoc do specjalistów. Takie poradnictwo może pomóc w radzeniu sobie z lękiem, stresem i depresją związaną z opieką.
