Odstające uszy u niemowlaka: kiedy możemy mówić o problemie odstających uszu?
Odstające uszy u niemowlaka dla wielu rodziców są źródłem zmartwień. Zatroskani rodzice, w obawie, że ich dziecko będzie musiało mierzyć się z problemem odstających uszu, chcą jak najszybciej rozwiązać niepożądaną sytuację, sięgając przy tym po różne metody. Jedną z najpopularniejszych jest zakładanie dziecku opaski, a nawet przyklejanie uszu taśmą klejącą do głowy. W przypadku małych dzieci nie zaleca się jednak podejmowania żadnych prób samodzielnego uporania się z problemem. Jakie są przyczyny odstających uszu?
Uszy u dziecka kształtują się na bardzo wczesnym etapie ciąży. Na początku małżowina uszna ma płaski kształt, a z czasem pojawiają się na niej wypukłości, które tworzą kształt ucha. Największy wpływ na wygląd ucha mają predyspozycje genetyczne. Odstające uszy mogą być wynikiem nieodpowiednio wykształconej grobelki, czyli miejsca, w którym małżowina uszna wygina się w kierunku czaszki. Za odstające uszy u niemowlaka mogą odpowiadać również inne przyczyny, np. zespół Downa oraz alkoholowy zespół płodowy. Warto zaznaczyć, że swój ostateczny kształt uszy nabierają w okolicy 6. roku życia, dlatego dopiero wówczas można diagnozować problem odstających uszu. Według wytycznych, o odstających uszach możemy mówić w momencie, kiedy odległość między końcem małżowiny usznej a powierzchnią czaszki wynosi więcej niż 2 cm. Odstające uszy mogą być dla dziecka źródłem kompleksów oraz obawy o brak akceptacji ze strony rówieśników. W związku z tym istnieje możliwość przeprowadzenia zabiegu korekty deformacji uszu. Kiedy można go wykonać?
Sposób na odstające uszy — korekcja odstających uszu
Zalecany przez lekarzy sposób na odstające uszy, to wykonanie zabiegu korekcji. Operacja odstających uszu może być wykonana u osoby dorosłej, ale należy mieć na uwadze, że zabieg może być wówczas bardziej skomplikowany. Chrząstki budujące małżowinę uszną u dziecka są znacznie bardziej elastyczne niż u osoby dorosłej, dlatego zaleca się przeprowadzenie operacji odstających uszu między 6. a 19. rokiem życia. Zabieg trwa zazwyczaj ok. 2 godzin i wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym. Efekty operacji widoczne są zazwyczaj po kilku tygodniach. Warto jednak pamiętać, że dobro i komfort dziecka powinny być zawsze na pierwszym miejscu. Jeżeli odstające uszy nie są dla niego źródłem kompleksów i problemów z rówieśnikami, warto rozważyć ewentualne poddanie się operacji w momencie, gdy dziecko będzie wyrażało chęć i gotowość.
Opaska na odstające uszy i inne metody na zamaskowanie problemu
Na kompleksy z powodu odstających uszu narażone są głównie dziewczynki w wieku nastoletnim, kiedy zaczynają przywiązywać szczególną uwagę do swojego wyglądu. Opaska na odstające uszy to jedna z metod zatuszowania krępującego problemu. Opaska uciskowa zakładana jest zazwyczaj na noc, a jej zadanie polega na tym, aby zapobiec odchylaniu się uszu na zewnątrz. W ciągu dnia opaskę uciskową można wykorzystać także jako ozdobę fryzury, stanowiącą spójny element garderoby. Kolejną metodą maskowania problemu odstających uszu, są silikonowe plastry korekcyjne, które nakleja się na wewnętrzną stronę ucha i głowę. Zgodnie z zaleceniami producentów, plastry powinny być zmieniane raz w tygodniu. Jest to prosta metoda na odstające uszy, choć wymaga pewnej wprawy. Nieprawidłowa aplikacja plastra sprawi, że będzie się odklejał i przez to nie spełni swojej roli prawidłowo.
Odstające uszy u dziewczynki — czy i jak duży jest to problem?
Wydaje się, że odstające uszy u dziewczynki są mniejszym problemem niż u chłopców. Dziewczynki zazwyczaj noszą długie włosy. Za pomocą różnych fryzur i ozdób na włosy mogą zasłaniać odstające uszy i w ten sposób tuszować swój problem. Odstające uszy mogą być przyczyną szykan i wyśmiewania ze strony rówieśników, dlatego należy mieć na uwadze, że najważniejszy jest komfort psychiczny dziecka. Zakrywanie odstających uszu za pomocą wymienionych wyżej metod może nie być wystarczającym rozwiązaniem. Należałoby tę kwestię "przegadać" z dzieckiem, aby dowiedzieć się, jakie jest jego zdanie. Warto dowiedzieć się, czy odstające uszy są dla niego źródłem kompleksów oraz, czy rzeczywiście traktuje to zagadnienie w kategoriach problemu.
Zobacz też: Babcia zabrała dziecko i w tajemnicy przekłuła mu uszy. Matce kazała być za to wdzięczna
