Więcej ciekawych artykułów o dzieciach znajdziecie na naszej stronie głównej Gazeta.pl.
Wielkimi krokami zbliża się sezon komunijny, a wraz z nim zaczęły się przygotowania. Jednym z etapów jest przystąpienie do pierwszej spowiedzi, co niestety nie jest takie przyjemne. Wręcz przeciwnie, wiele ośmiolatków odczuwa silny stres, a sama spowiedź jest dla nich mniej lub bardziej traumatyczne. To coraz częściej zwraca uwagę rodziców, choć wciąż są też osoby, które nie widzą w tym sakramencie nic złego.
Czy spowiedź jest stresem dla ośmiolatków? Rodzice są poróżnieni
Od jakiegoś czasu temat religii i sakramentów wywołuje skrajne emocje. Jedni uważają, że wiara jest w życiu potrzebna, inni, że jest zbędna. Tak samo jak sakramenty, z których najbardziej negatywnie oceniana jest spowiedź. Szczególnie że podchodzą do niej ośmioletnie dzieci, które trudno podejrzewać o poważniejsze czyny. Jedna z użytkowniczek Twittera zwróciła uwagę na ten problem w jednym ze swoich postów, w którym pyta o zasadność spowiadania ośmiolatków:
Poza tym pierwsza spowiedź w wieku 8 czy 9 lat to chora idea. Co takie dziecko może mieć na sumieniu? Pobiło się z rodzeństwem albo zjadło słodycze przed obiadem? Przecież to dla tak nieukształtowanego człowieka wiąże się to ze stresem albo traumą. Nie i jeszcze raz nie.
Z pewnością wiele osób się z nią zgodzi, zwłaszcza że było sporo przypadków, gdy ksiądz pytał małe dziecko o sprawy dotyczące erotyki. Inna internautka dodaje "a ten stres ze spowiedzią obcemu człowiekowi? Nawet dorosły ma opory". Jednak nie wszyscy się z tym zgadzają.
Czy powinno się spowiadać ośmioletnie dzieci? Nie wszyscy są temu przeciwni
Choć argumentów przeciw spowiadaniu ośmioletnich dzieci jest sporo, to nie wszyscy są temu przeciwni. Wciąż są osoby, które uważają, że dzisiejsze kilkulatki też mają co nieco na sumieniu i doskonale zdają sobie z tego sprawę, jak ten użytkownik Twittera:
Sama możesz już nie pamiętać, co robiłaś, będąc dzieckiem w wieku 7-8 lat, ale czy masz jakąkolwiek styczność z dziećmi w takim wieku? Czy masz pojęcie, że już młodsze dzieci potrafią zrozumieć, co robią dobrze, a co źle? I, że "świętych" dzieci to ze świecą szukać?
