Imię Mia nie ma jasno określonych korzeni. Niektórzy doszukują się ich w języku hebrajskim i w łacinie, gdzie podobnie jak w języku włoskim "mia" oznacza "moja". Inni twierdzą, że pochodzić może z języka słowiańskiego i oznacza „miłą", "sympatyczną", "dobrą", "drogą". Niewykluczone, że to imię pochodzi również od imienia Maria oraz zdrobnienia imion Emilia i Amelia. Od jakiegoś czasu jest bardzo popularne w Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych i Australii. Na przestrzeni ostatnich kilku lat zyskało na popularności również w Polsce.
Do Rady Języka Polskiego wpłynęła prośba o wydanie opinii dot. możliwości nadania córce obywateli polskich imienia Mia, (...). Odpowiedzi udzieliła sekretarz Rady:
Imię Mia, choć wyraźnie wskazuje na płeć dziecka, nie jest obraźliwe ani równoznaczne z nazwą geograficzną czy pospolitą, to jest trudne do zaakceptowania jako imię należące do języka polskiego, ponieważ ma kłopotliwą wymowę. Zawiera bowiem połączenie miękkiego m (mi) oraz a, które w polszczyźnie wymawia się jako dwa dźwięki – tak jak np. w słowach chemia, anemia. W języku angielskim zaś, w którym jest ono często spotykane, wymawia się je jako mi-j-a – a więc niezgodnie z polską fonetyką. Pańska córka mogłaby więc w przyszłości być narażona na kłopoty – jeśli będzie chciała wymawiać swe imię zgodnie z zasadami języka angielskiego (co nie byłoby wskazane, bo przecież na gruncie polszczyzny imiona są wymawiane po polsku, nie po angielsku; Dawid w naszym języku jest „Dawidem", a nie „Dejwidem", Maria jest „Marią", a nie „Mariją"), może się spotkać z jego błędnym, lecz zgodnym z wymową, zapisem Mija. Jeśli zaś – co byłoby najbardziej właściwe – jej imię byłoby wymawiane zgodnie z polskimi normami, czyli dwugłoskowo (mi-a), może stać się obiektem żartów, ze względu na podobieństwo tej dziwnej formy do dźwięków wydawanych przez koty – Mia – miau).
Mia to osoba, którą pociągają ciągłe zmiany. Roznosi ją energia. Jest bardzo towarzyska, uśmiechnięta i zawsze chętna na nowe przygody. Zazwyczaj przepełnia ją optymizm i pozytywne nastawienie do otaczającego świata i ludzi. Jedyny minus to taki, że niezwykle trudno za nią nadążyć. Ale jej osobowość jest tak inspirująca i przyciągająca, że ona zupełnie nie musi się martwić samotnością. Jest niezwykle śmiała i bardzo wierzy w swoje umiejętności. Już w dzieciństwie świetnie przewodzi grupą, zgłasza się do różnych inicjatyw, jest ciekawska, zaradna i samodzielna. Najbardziej nie lubi czuć się ograniczana i wtłaczana w schematy. Do życia potrzebuje poczucia wolności i swobody, inaczej przepełnia ją bunt i niepokój. Jak już coś robi, to chce mieć świadomość, że jest w tym najlepsza, ale jest przy tym cierpliwa, wrażliwa i chętna do pomocy każdemu, kto tego potrzebuje.
Imieniny: 2 lutego
Więcej interesujących treści znajdziesz na stronie głównej Gazeta.pl
Zdrobnienia: Mija, Mijka, Misia, Mijeczka, Mijunia, Mijusia, Mijuśka, Mi, Mimi, Mimka
Mia wybiera w swoim życiu taki zawód, który nie pozwoli jej popaść w rutynę. To jedna z tych osób, której nie przerażają ciągłe zmiany, bo energia i kreatywność to jej drugie imię. Ona doskonale zna swoje mocne strony i doskonale umie je wykorzystywać do swoich celów. Sama chętnie służy radą i pomocą, ale nie znosi, gdy to ktoś nieproszony mówi jej co ma robić. Lubi obserwować co się wokół niej dzieje, ma doskonałe oko i zdolność do dostrzegania szczegółów. Świetnie sprawdzi się jako: właścicielka firmy, fotografka, mediatorka. Z powodzeniem może też szukać stanowisk w takich branżach jak sztuka, kultura, media, marketing, turystyka.
Zobacz też: najgorętsze modowe trendy na Avanti24.pl