Więcej ciekawych artykułów o dzieciach i dla dzieci znajdziecie na naszej stronie głównej Gazeta.pl.
Rodzice zawsze cieszą się, gdy ich pociechy są w czymś lepsze od innych i szybciej się czegoś nauczą, np. czytać. Niestety taki przyspieszony rozwój nie zawsze jest czymś dobrym, o czym przekonała się Tanya Paxton, której córeczka zaczęła płynnie czytać mają zaledwie dwa lata. Jak się okazało, był to objaw poważnego zaburzenia.
Jej córeczka nauczyła się czytać w wieku dwóch lat. Lekarze wytłumaczyli, dlaczego tak się stało
Jak podaje serwis Daily Mail, Tanya Paxton jest matką Sienny, która bardzo szybko nauczyła się czytać. Co ciekawe, dziewczynka na początku nie wykazywała żadnych wyjątkowych zdolności, a wręcz przeciwnie - jako niemowlę powoli opanowywała takie umiejętności jak obracanie się czy siadanie. Jej pierwszym słowem było zwyczajowe "cześć" (ang. "Hi"), ale potem jej rozwój językowy bardzo przyspieszył - rodzice szybko zauważyli, że Sienna powtarza słowa i frazy z telewizji, a nawet mówi pełnymi zdaniami. Mając dwa latka sama nauczyła się czytać - najpierw były to znaki i drogowskazy jak "zjazd" czy "winda". Pół roku później sama czytała książki, a jej pierwszą była stworzoną specjalnie dla niej opowieść "Księżniczka Sienna i kucyk". Tata dziewczynki był tak zachwycony, że nagrał jak córka samodzielnie czyta, a jej opiekunka specjalnie dawała jej do czytania paragony, listy zakupów czy opakowania różnych produktów. Jednak problemy pojawiły się po pójściu do przedszkola, gdzie Sienna miała problemy w kontaktach z innymi dziećmi. Jako czterolatka została skierowaną do psychologa dziecięcego. Specjalista zdiagnozował u Sienny autyzm, gdzie jednym z klasycznych objawów jest hiperleksja - samoistne opanowanie czytania przez dziecko poniżej piątego roku życia.
Dziewczynka sama nauczyła się czytać mając dwa lata. Jest to objaw autyzmu
Sienna ma autyzm, którego objawami u niej były hiperleksja czy problemy z nawiązywaniem kontaktów z rówieśnikami. Oprócz tego, symptomami autyzmu są (za portalem Daily Mail):
- nadwrażliwość na dźwięki, zapachy, Smaki czy dotyk,
- problemy z przystosowaniem się do zmian w codziennej rutynie,
- problemy z komunikacją werbalną,
- trudności w wyrażaniu pragnień i uczuć, a także np. przytulaniem,
- samotniczy tryb życia i unikanie kontaktu wzrokowego.
