Zwierzęta zapadające w sen zimowy to całkiem spora liczba gatunków. Natura przystosowała w ten sposób do przetrwania zimy wiele bezkręgowców, płazów i gadów, liczne ssaki, a nawet niektóre ptaki. Na czym dokładnie polega sen zimowy? Terminem tym określa się fizjologiczny stan odrętwienia organizmu, w którym dochodzi do czasowego spowolnienia procesów życiowych. Może to być stan ciągły lub przerywany i trwa zwykle od kilku tygodni do nawet siedmiu miesięcy. Potocznie pojęcie snu zimowego jest tożsame z hibernacją, niektórzy badacze jednak różnicują takie terminy, jak torpor, sen zimowy, hibernacja czy diapauza. Mianem torporu określany jest stan krótkiego, kontrolowanego obniżenia temperatury u zwierząt stałocieplnych. Sen zimowy to z kolei stan, w którym następuje nieznaczne obniżenie temperatury ciała (zwykle o kilka stopni), zmniejszenie pobudliwości nerwowej, spowolnienie przemiany materii, akcji serca oraz pracy mózgu, nie dochodzi natomiast do wyłączenia termoregulacji. Wyłączenie termoregulacji, przy jednoczesnym znacznym spowolnieniu procesów życiowych i obniżeniu temperatury ciała, charakterystyczne jest bowiem dla hibernacji, która zdecydowanie zwiększa tolerancję organizmu wobec niesprzyjających warunków środowiskowych. O diapauzie mówi się natomiast w odniesieniu do bezkręgowców, szczególnie owadów - dochodzi u nich do czasowego zahamowania rozwoju osobniczego (ontogenezy), połączonego ze spowolnieniem metabolizmu, a związanego ze skrajnymi warunkami termicznymi. Niezależnie od tego, czy mówimy o hibernacji czy o mniej głębokim stanie, jakim jest sen zimowy, aby do niego doszło, konieczny jest odpowiedni dla organizmu sygnał. Sygnałem tym jest temperatura progowa, swoista dla poszczególnych gatunków.
Niektóre zwierzęta zapadające w sen zimowy:
Zobacz też: Jakie ptaki odlatują na zimę? Rozpoznawanie ptaków z dzieckiem [ZDJĘCIA]
A jakie zwierzęta robią zapasy na zimę? Głównie te, które nie zapadają w sen zimowy. Najbardziej znaną zbieraczką zapasów jest wiewiórka, która zbiera owoce, grzyby, orzechy, żołędzie, pączki drzew, a nawet niewielkie owady. Swoje zbiory gromadzi w wyłożonych mchem dziuplach, ale orzechy, nasiona czy żołędzie często zakopuje w ziemi, a gdy zapomni, gdzie je ukryła, wyrastają dzięki niej nowe rośliny. Ze zbierania żołędzi słynie sójka. Ptak ukrywa je na ziemi, zakopując pod liściem czy kawałkiem opadłej kory. W ten sposób sójka przyczynia się do rozsiewania się dębów. Bobry gromadzą kory drzew, pędy roślin, łodygi i gałązki, ukrywają je pod wodą, przytwierdzając do zbudowanych przez siebie tam. Niezwykłe zapasy na zimę robi kret. Gromadzi on w podziemnych norkach dżdżownice, nadgryzając im układ nerwowy. W ten sposób pierścienice nie umierają, ale nie mogą uciec.
Niektóre zwierzęta, które robią zapasy na zimę, zapadają jednak w sen zimowy. Doskonałym przykładem jest chomik europejski, który w swoich podziemnych spiżarniach gromadzi ziarna zbóż, rozrzucone na polu po żniwach. Gdy przebudzi się z hibernacji, będzie miał pokarm na wyciągnięcie łapki. W swojej norce zapasy gromadzi też suseł, znosząc do niej zielone części roślin, nasiona i małe owady. Co prawda, większość z tych zapasów zdąży zjeść jeszcze przed zapadnięciem w sen zimowy, ale pomogą mu one zgromadzić tkankę tłuszczową, pozwalającą przetrwać długą zimową hibernację. Zwierzęta zapadające w sen zimowy z reguły gromadzą zapasy w postaci brunatnej tkanki tłuszczowej w organizmie, zwanej też gruczołami snu zimowego. Zużyją je podczas hibernacji lub snu: niedźwiedź brunatny w trakcie snu zimowego może stracić nawet 25 procent masy swojego ciała!
Zobacz też: Imiona dla psa. Jakie imię wyrazi charakter naszego przyjaciela?