Etymologia imienia Iwo jest dosyć trudna do ustalenia. Można przyjąć, że swój początek wzięło z języka germańskiego lub celtyckiego. Jego dosłowne znaczenie to "drzewo cisowe" lub "łuk z drzewa cisowego". Mówi się, że to imię może pochodzić także od imienia Jan, jako jego greckie zapożyczenie. W Polsce pojawiło się w XIII wieku.
Nikt nie wie jak on to robi, ale potrafi oczarować niemal każdego. Jest człowiekiem lubianym i cenionym, zwłaszcza za bezinteresowną pomoc, zaradność i samodzielność. Trochę ciężko go rozszyfrować, sprawia wrażenie tajemniczego i pociągającego. Lepiej jednak się z nim o nic nie spierać, bo jest uparty do granic możliwości i ostatnie słowo zawsze należy do niego. Często przejawia talenty artystyczne, jak dobre oko do zdjęć, umiejętności literackie czy muzyczne. Iwo to nie jest typ szalonego imprezowicza. On twardo stąpa po ziemi, przestrzega reguł i zasad. Jest niezwykle pewny siebie i trudno go zawstydzić, a jeszcze trudniej sprawić by zmienił zdanie na jakiś temat. Wszelkie próby i argumenty odrzuca, a robi to z zadziwiającym spokojem i bez emocji. Porywa wszystkich swoją dobrocią i wrażliwością, dlatego otacza go spora i oddana grupa rodziny i przyjaciół.
Imieniny: 19 maja, 4 września, 27 października, 23 grudnia
Więcej ciekawych informacji znajdziesz na stronie głównej Gazeta.pl
Zdrobnienia: Iwuś, Iwusiek, Iwcio, Iwuniek, Iwusio, Iwek, Iweczko, Iwik, Iwanek, Iwkuś
Iwo to człowiek pracowity, sumienny i z konsekwencją dążący do celu. Twierdzi, że inni postrzegają go przez pryzmat sukcesów i to do nich tak zaciekle dąży. Lubi mieć świadomość, że jest w czymś najlepszy, nie brak mu ambicji i uporu. Inteligencja i łatwość uczenia się bardzo mu w tym pomagają. W życiu, a zwłaszcza w tym zawodowym, twardo stąpa po ziemi, daleki jest od kierowania się emocjami i intuicją. Korporacyjne "wyścigi szczurów" nie są dla niego, dlatego nie sprawdzi się w takich wielkich firmach i w zawodach kierowniczych. Świetnie za to odnajdzie się w środowiskach artystycznych. Dobrze będzie się czuł także na takich stanowiskach, jak: podróżnik, policjant, żołnierz, muzyk, kelner, pielęgniarz, fotograf, pisarz.
Imię Iwo jest wpisane do spisu polskich imion mniej więcej od 1206 roku. Jego angielska wersja brzmi "Ivo" i co jakiś czas rodzice próbują tak nazwać swoich synów, jednak w Polsce nie jest to możliwe. Jakiś czas temu do Rady Języka Polskiego wpłynęło zapytanie o angielską wersję imienia, wypowiedziała się w tym temacie sekretarz Rady, dr hab. Katarzyna Kłosińska:
Forma Ivo narusza zasadę II.2.b. wyłożoną w „Zaleceniach dla urzędów stanu cywilnego dotyczących nadawania imion dzieciom osób obywatelstwa polskiego i narodowości polskiej" […], brzmiącą: „Piszemy w, nie v […]". Nie ma powodu, by tradycyjną postać Iwo przekształcać w formę sprzeczną z zasadami polskiej ortografii.