Więcej ciekawych artykułów o dzieciach i dla dzieci znajdziecie na naszej stronie głównej Gazeta.pl.
Dziecko DDD to dorosłe dziecko z rodziny dysfunkcyjnej. To smutne pojęcie jest często mylone z DDA, czyli dorosłym dzieckiem alkoholików, choć oba określenia mają wiele podobieństw. Dziecko DDD jest przede wszystkim pojęciem szerszym - dotyczy nie tylko rodzin z nałogami, ale również z innymi problemami:
- przemocą fizyczną,
- przemocą psychiczną i emocjonalną,
- chorobą np. psychiczną, przewlekłą etc.,
- rozwodem, śmiercią czy emigracją jednego z członków,
- dominowaniem takich cech jak nadmierna kontrola, brak zaufania, zbyt duże wymagania czy wzajemne oskarżanie.
Dziecko DDD - jakie cechy są charakterystyczne? Po tym można je poznać
Dziecko DDD charakteryzuje się przede wszystkim zachowaniami obronnymi, które wykształciło dorastając w dysfunkcyjnej rodzinie. Należą do nich następujące reakcje:
- mocno zaniżone poczucie własnej wartości mimo osiągania sukcesów,
- problemy z nadmiernym odczuwaniem emocji takich jak smutek czy złość oraz lęków,
- przesadne zamartwianie się przyszłością,
- przekonanie o samowystarczalności przy jednoczesnym unikaniu wyzwań,
- odwlekanie będące skutkiem lęku przed błędami bądź nieidealnym wykonaniem zadania,
- nieufność w stosunku do innych osób,
- strach przed związkami, bliskimi relacjami, intymnością czy seksem.
Dziecko DDD - jak pomóc takie osobie? Jest tylko jeden sposób
Dziecko DDD potrzebuje pomocy - przede wszystkim trzeba zauważyć i zdiagnozować problem bycia z rodziny dysfunkcyjnej. Potem potrzebna jest psychoterapia, uczestnictwo w grupie wsparcia, a niekiedy nawet farmakoterapia (przy np. nałogach).
