Jest to imię żeńskie pochodzenia łacińskiego. Pochodzi zarówno od rodu Waleriuszy, jak i łacińskiego słowa "valens", co oznacza "mocna", "silna", "zdrowa". Jest to żeńska forma imion Walery i Waleriusz. W Polsce znane od XIV wieku.
Waleria jest ogromnie rodzinną osobą. Ma wielkie serce zarówno dla bliskich, nieznajomych, jak i zwierząt. Z powodu wielkiego poczucia empatii, zwykle zapomina o sobie i swoich potrzebach. Za to doskonale wyczuwa nastroje, emocje i problemy innych. Dlatego często staje się powierniczką problemów, jest proszona o wsparcie i rady. Z natury wesoła, pogodna, z poczuciem humoru i dystansem do siebie. Uwielbia przebywać w towarzystwie ludzi, garnie się do nich, a najszczęśliwsza jest, gdy może gościć ich we własnym domu. To perfekcjonistka, nie znosząca bałaganu, nagłych zmian i chaosu. Nie toleruje przemocy i agresji, ale brak jej odwagi by sprzeciwiać się innym. Ładuje swoje baterie na łonie natury, wybierając się na piesze wędrówki i wycieczki.
Imieniny: 28 kwietnia, 5 czerwca, 8 października, 9 grudnia
Więcej interesujących treści znajdziesz na stronie głównej Gazeta.pl
Zdrobnienia: Walerka, Wala, Walka, Walcia, Walercia, Walijka, Walerunia, Walerusia, Walisia, Walunia, Walinka, Waluśka, Waluńka, Lercia, Lerka
To pracownica pełna chęci i zapału, co jest niewątpliwie jej zaletą. Lubi się chwalić swoimi osiągnięciami, co czasem odbierane jest jako zarozumiałe, ale na ogół nie ma problemów z kontaktami z innymi ludźmi. Waleria czuje się spełniona i szczęśliwa spędzając czas w domu, jest bardzo ciepła, empatyczna i rodzinna. Najlepiej sprawdzi się w zawodach, takich jak: pedagożka, nauczycielka, opiekunka, psycholożka, ale również w firmach rodzinnych i przy pracy w handlu.