Dziecko wysoko wrażliwe. Sprawdź, czy jesteś rodzicem takiego wyjątkowego malucha [TEST]

Dziecko wysoko wrażliwe to nie wymysł XXI wieku, ale fakt. Dlatego jeśli jesteśmy świadkami sytuacji, gdy nasz maluch krzyczy rozdrażniony lub nie radzi sobie z emocjami, to nie złośćmy się na niego. Bardzo możliwe, że jego zachowanie związane jest z odczuwaniem cierpienia lub silnym dyskomfortem. Przygotowaliśmy kilka pytań, dzięki którym łatwiej będzie nam przyjrzeć się zachowaniom pociechy.
Zobacz wideo Rodzicu, weź sobie do serca!

Dziecko wysoko wrażliwe zmaga się z wieloma trudami życia codziennego. Wszystko za sprawą faktu, iż inaczej niż rówieśnicy odbiera bodźce zewnętrzne. Intensywniej odbiera emocje, szybciej popada w złość lub rozdrażnienie. Wbrew opiniom niektórych, nie jest to kwestia złego wychowania, ale jego osobistej percepcji otoczenia. 

Czy moje dziecko jest wysoko wrażliwe? Krótki test

Dziecko wysoko wrażliwe naprawdę istnieje. Jednak aby mieć świadomość tego, że jego krzyk czy niewłaściwe zachowanie nie wynika z faktu, iż jest rozpieszczone, warto postawić sobie kilka pytań. W ten sposób wzmożona obserwacja pomoże nam ocenić domową sytuację. Po pierwsze cechy. Jest kilka konkretnych przymiotów, które charakteryzują dziecko wysoko wrażliwe. Oto krótki test:

  1. Czy syn/córka jest kreatywna, pomysłowa i rzadko się nudzi?
  2. Czy dziecko wykazuje silnie rozwiniętą empatię względem ludzi i zwierząt?
  3. Czy zaobserwowaliśmy nieprzeciętną intuicję?
  4. Czy dziecko jest nieśmiałe i nieco wycofane w kontaktach społecznych?
  5. Czy szybko popada w złość i nie umie sobie z nią radzić?
  6. Czy złości się kiedy narzucamy mu scenariusz zabawy?
  7. Lubi sam decydować, w co się ubiera?
  8. Nie znosi poczucia utraty kontroli?
  9. Cechuje go bogate słownictwo?
  10. Ma wyjątkową wrażliwość sensoryczną? (Nie lubi określonych materiałów, metek, brudnych rąk czy zapachów?)

Jeśli na powyższe pytania w większości odpowiedzieliśmy "TAK", to może oznaczać, że nasze dziecko jest wysoko wrażliwe. Co teraz? Istotne są kolejne kroki.

Dziecko wysoko wrażliwe. Diagnoza to klucz do jego świata

Aby nie tylko zrozumieć świat dziecka wysoko wrażliwego, lecz także potrafić mu realnie pomóc warto udać się do logopedy i psychologa. Krótkie spotkanie, podczas którego maluch bawi się, odpowiada na pytania, czy kręci niedaleko mamy, daje specjaliście możliwość oceny jego zachowania. Dzięki temu w łatwy sposób możemy potwierdzić lub zanegować nasze obserwacje. 

Zdarza się także, iż logopeda sugeruje konsultację z neurologiem. Wbrew pozorom to nic strasznego. Dziecko poddawane jest padaniu EEG, podczas którego obserwowany jest przepływ impulsów mózgowych. W przypadku dziecka wysoko wrażliwego jest on dosyć nasilony. 

Więcej ciekawych informacji znajdziesz na stronie głównej Gazeta.pl

Mam dziecko wysoko wrażliwe i co dalej?

Kiedy nasze przypuszczenia się potwierdzą, możemy znaleźć się w punkcie, w którym zadamy sobie pytanie: "I co teraz?". Jednak pamiętajmy, że to nie choroba, czy koniec świata, a jedynie początek wspólnej drogi.

Dziecko wysoko wrażliwe przede wszystkim znacznie intensywniej odczuwa bodźce zewnętrzne, oraz mocniej przeżywa różne emocje. Dlatego tak ważne jest, aby podążać za nim, nie krytykować, nie krzyczeć, lecz z czułością spieszyć z pomocą. Poniżej podajemy kilka ważnych informacji.

  1. Kiedy dziecko krzyczy, jest wściekłe i nie umie się opanować, nie używajmy słów "nie złość się", "uspokój się". Zamiast tego powiedzmy "córeczko/synku widzę, że jesteś zły, wytup w podłogę całą złość", jednym słowem dajmy mu rozwiązanie zamiast krytyki.
  2. Nie narzucajmy dziecku formy zabawy. Ono potrzebuje wolności.
  3. Kiedy mówi nam, że gryzie go ten sweterek nie bagatelizujmy tego, ale wybierzmy mu inne ubranie.
  4. Słuchajmy uważnie tego co mówi.
  5. Obserwujmy kiedy i w jakich sytuacjach popada w złość.
  6. Uczmy dziecko rozumieć emocje. Podkreślajmy, że ma prawo tak się czuć, że każda emocja jest ważna i potrzebna. Istotne jednak aby potrafił ją wyrazić tak, by nie krzywdzić nikogo.
  7. Okazujmy mu dużo czułości.
  8. Kiedy widzimy, że coś maluchowi przeszkadza, to na pewno tak jest, nawet jeśli według nas to niezrozumiałe. Szanujmy jego uczucia.
  9. Nie krzyczmy. To bardzo ważne, aby w sytuacjach krytycznych nie podnosić głosu. Takie dziecko nie radzi sobie ze swoimi emocjami, a w przypadku złości rodziców, jego bezradność wzrasta. Nie uspokoimy go w ten sposób.
  10. Dziecko wysoko wrażliwe nie lubi hałasu. Dlatego kiedy mówi nam, że jest za głośno, to ściszmy dźwięk, lub zabierzmy je z głośnego i uciążliwego miejsca.
  11. Pogłębiajmy swoją wiedzę z zakresu psychologii. Jest wiele cennych książek poświęconych dzieciom WWO.
Więcej o:
Copyright © Gazeta.pl sp. z o.o.