Dziecko wysoko wrażliwe. Kim jest i jak mu pomóc? "Widać było, że coś mu przeszkadza"

Dziecko wysoko wrażliwe to nie wymysł. Dlatego kiedy widzimy gdzieś malucha, który krzyczy, tupie lub według nas zachowuje się niewłaściwie, to nie oceniajmy go pochopnie. Może okazać się, że to jego naturalna reakcja na zbyt wiele bodźców lub trudną sytuację. Skąd wiadomo, że dziecko nie jest zwyczajnie rozpieszczone, ale ma wyjątkowo wrażliwą naturę? Odpowiadamy.
Zobacz wideo Czy każde dziecko może być dobre z matematyki?

Dziecko wysoko wrażliwe nie ma lekko. Cechuje go intensywne odczuwanie emocji. Inaczej niż pozostali odbiera różne bodźce. Są zdecydowanym przeciwieństwem osób określanych jako gruboskórne. Te dzieciaki mocniej czują i bardziej przeżywają. 

Więcej ciekawych informacji znajdziesz na stronie głównej Gazeta.pl.

Dziecko wysoko wrażliwe. Czym się charakteryzuje

Aby zrozumieć, że tego typu dzieci naprawdę istnieją i nie są niczyim wymysłem, należy skupić się na cechach, które je wyróżniają. Bardzo często mają silnie rozwiniętą intuicję, empatię i wrażliwość względem ludzi i zwierząt. Potrafią być kreatywne, pomysłowe, a jednocześnie nieco wycofane i nieśmiałe w kontaktach społecznych. Jednak to nie wszystko, pod względem wrażliwości sensorycznej także są wyjątkowe. Nie lubią drapiących materiałów, brudnych rąk, czy nawet niektórych zapachów.

Jak jednak zdobyć pewność, że mamy do czynienia właśnie z dzieckiem wysoko wrażliwym? Czy są jakieś metody diagnostyczne? Jak się okazuje jednym ze sposobów jest przeprowadzenie testów psychologicznych, lub konsultacja z logopedą.

To nie wszystko, lekarze, którzy korzystają z badań EEG głównie pod kątem padaczki, posiłkują się tym rozwiązaniem, sprawdzając przepływy impulsów mózgowych u dzieci z podejrzeniem wysokiej wrażliwości. Zapytałam o tę kwestię pewną mamę, która ma w domu właśnie takiego wyjątkowego synka.

Dobrze jest zdiagnozować dziecko czy to jest tylko wysoka wrażliwość dziecka, czy to podchodzi już np. pod autyzm. Nie zacytuję wprost słów neurolożki, ale powiedziała, że nie widziała dawno takiego EEG. Choć mały jest totalnie zdrowy

- komentuje.

Dziecko wysoko wrażliwe. Po czym je poznać i jak mu pomóc?

W momencie przyjścia na świat każdy z nas posiada już własny temperament, który jest odpowiedzialny za regulację zachowań w różnych obszarach życia. To właśnie on w dużej mierze odpowiada za to, w jaki sposób radzimy sobie ze stresem i powracamy do równowagi po trudnym doświadczeniu. Jedną z wrodzonych cech temperamentu jest właśnie wysoka wrażliwość, którą często mylimy z nieśmiałością lub rozpieszczonym dzieckiem. Jak temu zaradzić?

Na pewno podążanie za dzieckiem, czyli taki model wychowania trochę w duchu rodzicielskiej bliskości, RIE, czy pozytywnej dyscypliny

- mówi mama.

Obserwacja na bieżąco takiego dziecka, żyjesz z nim, funkcjonujesz, widzisz, że jest mu trudno. Każda nowa rzecz, nowe doświadczenie powoduje w nim dużo strachu, lęku, a on ma dwa i pół roku, bo wtedy go diagnozowaliśmy. Widać było, że coś mu przeszkadza

- dodaje.

Emocje i komunikacja u dzieci wysoko wrażliwych

Jednak to nie wszystko. Dzieci wysoko wrażliwe potrafią bardzo szybko się złościć, nie lubią poczucia porażki lub utraty kontroli. Nie wiedzą również jak rozładować swoje emocje, jak sobie z nimi radzić, a wszystko przez to, że odczuwają je intensywniej niż rówieśnicy. O tym także wspomina mama czterolatka.

Praca nad emocjami na pewno, nauka okazywania emocji. To, że złość nie jest "zła", ale taka jak każda inna emocja i bardzo potrzebna. Musi tylko nauczyć się ją wyrażać w taki sposób, aby nie krzywdzić siebie ani inny dookoła

- opowiada kobieta.

W komunikacji z wysoko wrażliwym dzieckiem ważne jest to "co" i "jak" mówimy. Krytykowanie zachowania dziecka nie pomaga mu w ocenie sytuacji, ani w radzeniu sobie z emocjami. 

Zwroty typu "nie złość się" tylko zaogniają sytuację. Lepiej powiedzieć "wypłacz się", "wytup" "wykrzycz", jeśli w danej sytuacji możemy sobie na to pozwolić. Wtedy uspokaja się bardzo szybko

- podsumowuje.

Więcej o:
Copyright © Agora SA