Dorosłe Dzieci Alkoholików przez lata wykształcały w sobie mechanizmy przystosowawcze do sytuacji panującej w rodzinie. Chroniły je przed strachem, bólem, odrzuceniem i samotnością. Dzięki nim w miarę stabilnie funkcjonowały. Jednak cechy, które były pomocne w dzieciństwie, w dorosłym życiu mogą być ogromną przeszkodą. Upośledzają na przykład relacje społeczne.
Więcej artykułów o psychologii znajdziesz na stronie Gazeta.pl.
W psychologii istnieje założenie, że "każdy dorosły jest po części dzieckiem ze swojej przeszłości". Jest ono podłożem terminu DDA - dzieci, które wychowywały się w rodzinie z problemem alkoholowym do tej pory ponoszą tego koszty. Bycie Dorosłym Dzieckiem Alkoholika nie jest chorobą, raczej mówi się o tym jako o adaptacyjnej odpowiedzi na nieprawidłowe warunki rozwoju. DDA przejawia następujące cechy:
DDA nie rozwija się prawidłowo. W dzieciństwie często przejmuje rolę rodzica lub opiekuna dla młodszego rodzeństwa. Żyje w ciągłym stresie, ale jednocześnie tłumi emocje i nie potrafi poradzić sobie z przeżyciami. Woli się przed nimi chronić. Dziecko w rodzinie dysfunkcyjnej może mieć jedną z czterech ról:
Dzieci często ukrywają fakt, że pochodzą z takiej rodziny. Wstydzą się, że ich rodzice nie są tacy, jak inni, że tato lub mama pije, a potem zachowuje się agresywnie. Są jednak cechy, które mogą pomóc w rozpoznaniu: