Nie ma jednego przepisu, który określałby, od kiedy dziecko może samo pozostać w domu. Kodeks karny, cywilny i administracyjny mają różne zapisy, które dotyczą tego zagadnienia. Dolną granicą wieku według prawa może być 7., 8. lub 13. rok życia. Co ciekawe, w ustawach nie ma mowy o tym, od kiedy dziecko może zostać samo w domu na noc.
Więcej informacji na temat życia rodzinnego znajdziesz na stronie Gazeta.pl
Dziecko samo w domu. Od kiedy można? Przepisy różnią się od siebie
Kodeks wykroczeń (art.106 ustawy z dnia 20 maja 1971 r.) mówi o tym, że dolna granica wieku musi wynosić siedem lat. Z kolei prawo administracyjne podnosi tę granicę o rok.
Zasiłek opiekuńczy przysługuje ubezpieczonemu zwolnionemu od wykonywania pracy z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem w wieku do ukończenia 8 lat w przypadku nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola lub szkoły, do których dziecko uczęszcza
- głosi art. 32 ust.1 z ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego. Jest jeszcze prawo cywilne. Tamtejsze przepisy mówią o tym, że granica wieku, w którym dziecko może zostać samo w domu to 13 lat. W art. 12 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. kodeksu cywilnego (art. 426) czytamy:
Nie mają zdolności do czynności prawnych osoby, które nie ukończyły lat trzynastu, oraz osoby ubezwłasnowolnione całkowicie.
Dalej przepisy mówią o tym, że osoba do 13. roku życia nie odpowiada za wyrządzoną szkodę.
Kiedy dziecko może zostać samo w domu? Kara grzywny za pozostawienie pociechy bez opieki
Prawo w tym przypadku jest surowe. To, jakie konsekwencje poniesie rodzic, który zostawi dziecko do 7. roku życia bez opieki, określa art. 106 ustawy z dnia 20 maja 1971 r. z kodeksu wykroczeń.
Kto, mając obowiązek opieki lub nadzoru nad małoletnim do lat 7 albo nad inną osobą niezdolną rozpoznać lub obronić się przed niebezpieczeństwem, dopuszcza do jej przebywania w okolicznościach niebezpiecznych dla zdrowia człowieka, podlega karze grzywny albo karze nagany
- głosi przepis. Każdy przypadek oceniany jest indywidualnie, ponieważ nie da się jasno określić tego, na jakie niebezpieczeństwo zostało narażone dziecko. Za "niebezpieczną okoliczność dla zdrowia człowieka" uznaje się na przykład dostęp do kuchenki gazowej lub pozostawienie żelazka.
