Somnambulizm potocznie nazywany lunatkowaniem jest zaburzeniem polegającym na pojawieniu się w czasie snu aktywności o charakterze automatycznym. Zdecydowanie częściej występuje u dzieci, niż u osób dorosłych. Osoba lunatykująca siada na łóżku, rozgląda się, chodzi, mówi, a jej oczy są często otwarte.
Lunatykowanie u dzieci
Córka miała siedem lat, kiedy zaczęła lunatykować. Wstawała, chodziła po mieszkaniu, mówiła, ale nie była w stanie odpowiedzieć na żadne pytanie. Tak, jakby zaczynała zadanie, ale nie potrafiła go skończyć. Szukała przejścia w ścianie i mówiła, że musi wyjść, ale nie potrafiła określić gdzie. Następnego ranka nic nie pamiętała. Z czasem z tego wyrosła
- wspomina jedna z mam w rozmowie z portalem edziecko.pl.
Młodszy brat kolegi lunatykował. Odkryli to, gdy wyjechali na wakacje. Wynajęli domek letniskowy nad jeziorem. Chłopiec wyszedł przed budynek i krążył wokół zupełnie nieświadomy tego, co robi
- mówi inna internautka.
Okazuje się, że lunatykowanie u dzieci jest znacznie bardziej powszechne, niż u osób dorosłych. Skłonność do lunatykowania jest dziedziczna, więc jeżeli ktoś z krewnych lunatykował, jest większe ryzyko wystąpienia lunatyzmu u dzieci. Wśród innych czynników, które mogą wywołać epizody lunatykowania u dzieci wymienia się nieregulowany stres, sen, przyjmowanie niektórych leków, zmęczenie, chorobę lub gorączkę.
Zazwyczaj epizody lunatyczne występują w ciągu pierwszych godzin po zaśnięciu (np. po dwóch godzinach). Dzieje się tak wskutek niewłaściwego proces wybudzenia organizmu z głębokiej fazy snu, czego przyczyną jest nieprawidłowe działanie odpowiedzialnych za zapadanie sen i wybudzanie neuronów serotoninergicznych. Trzeba jednak zaznaczyć, że chodzenie we śnie nie wymaga leczenia, o ile dziecko nie lunatykuje zbyt często, lub gdy we śnie nie robi rzeczy, które są dla niego niebezpieczne. Wówczas należy skontaktować się z lekarzem.
Jeżeli rodzice zauważą, że dziecko zaczyna lunatykować, powinni zadbać o jego bezpieczeństwo. Upewnić się, że w pokoju nie ma ostrych przedmiotów, czy porozrzucanych zabawek. Natomiast jeżeli pokój pociechy znajduje się na piętrze, powinni zablokować mu dostęp do schodów. Należy również zadbać o higienę snu dziecka, dopilnować, aby chodziło spać zrelaksowane, najlepiej o stałych porach.
