Stary Nowy Rok – co to za święto?
Stary Nowy Rok to nic innego jak dobrze nam znany Nowy Rok. W kalendarzu juliańskim zgodnie z który święta Bożego Narodzenia przypadają trzynaście dni po wigilii u katolików, czyli 6 stycznia w dobrze nam znamy kalendarzu gregoriańskim, Stary Nowy Rok wypada w nocy z 13 na 14 stycznia.
Prawosławni i wierni innych obrządków wschodnich, m.in. grekokatolicy i staroobrzędowcy, tego dnia często biorą urlop, aby wraz z najbliższymi i przyjaciółmi świętować tradycyjną datę zakończenia starego roku.
Stary Nowy Rok. Skąd to zamieszanie?
Stary Nowy Rok to święto niezrozumiałe dla wielu narodowości. Na pierwszy rzut oka święto to niczym nie różni się od dobrze znanego Nowego Roku. Teoretycznie chodzi wyłącznie o różnice w datach. W praktyce na przykład Rosjanie traktują Stary Nowy Rok jako samodzielne święto. Aby lepiej to zrozumieć, należy zapoznać się z kilkoma faktami historycznymi.
Zacznijmy od ciekawostki - w czasach pogańskich na Rusi Nowy Rok obchodzono jeszcze później, bo 22 marca. Wtedy to wypadał dzień równonocy wiosennej. Było to powiązane z cyklem rolniczym. Dopiero po przyjęciu chrześcijaństwa i, wraz z nową religią, kalendarza bizantyjskiego, Nowy Rok rozpoczynał się… 1 września. To wprowadzało jeszcze więcej zamieszania. Gdzieniegdzie Nowy Rok wciąż świętowano 1 marca. A jak wiemy, inne kraje obchodziły go już wtedy 1 stycznia.
Nad chaosem zapanowano dopiero pod koniec XV wieku. Wtedy to na Rusi ogłoszono, że Nowy Rok należy świętować 1 września.
Dlaczego więc teraz Stary Nowy Rok obchodzony jest w nocy z 13 na 14 stycznia? W 1699 roku Piotr I Wielki wydał dekret, w którym przeniósł rozpoczęcie Nowego Roku na 1 stycznia według kalendarza juliańskiego. A kilka wieków później, po rewolucji październikowej, Włodzimierz Lenin zarządził w Rosji kalendarz gregoriański.
Wyznawcy prawosławni chcieli jednak pozostać wierni tradycji i wciąż obchodzą Nowy Rok 14 stycznia. Tak zostało wprowadzone święto o nazwie Stary Nowy Rok.
