Podczas Wigilii tradycyjnie stół powinien być nakryty białym obrusem. Pod nim powinniśmy położyć odrobinę sianka, które symbolizuje żłób, na którym leżał Jezus. Na górze stawiamy talerzyk z poświęconym opłatkiem. Obok niego - zapaloną świecę.
Zgodnie z tradycją cała rodzina wykonuje znak krzyża i mówi: W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen. Najmłodszy członek rodziny, który potrafi już czytać, odczytuje fragment Ewangelii św. Łukasza o narodzeniu Jezusa (Łk 2, 1-20)
Po lekturze ewangelii na Wigilię wszyscy głośno odmawiają modlitwy: "Ojcze Nasz", "Zdrowaś Mario" i "Chwała Ojcu". W niektórych domach odmawia się także "Wieczny odpoczynek", aby upamiętnić i wspomnieć bliskich zmarłych.
Następnie najstarsza osoba w rodzinie bierze opłatek i odmawia modlitwę. Zwyczajowo brzmi ona:
Panie Boże, Ty sprawiłeś, że ta święta noc, kiedy wspominamy pamiątkę Wcielenia Twojego Syna dla naszego zbawienia, zajaśniała blaskiem Twej światłości.Spraw, abyśmy, opromienieni tym blaskiem, z otwartym sercem przyjęli Jezusa jako naszego Odkupiciela.Pobłogosław nas i te opłatki, którymi się podzielimy na znak miłości i przebaczenia. Naucz nas, Panie Boże, dzielić się chlebem, miłością i życzliwością ze wszystkimi ludźmi, a zwłaszcza z tymi, wśród których żyjemy.Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Natomiast ewangelia na Wigilię brzmi następująco:
Ewangelia na Wigilię. Ewangelia według świętego Łukasza (Łk 2, 1-20)
W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz.Wybierali się więc wszyscy, aby dać się zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna.Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie.W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą. Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli.Lecz anioł rzekł do nich „Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz Pan. A to będzie znakiem dla was: znajdziecie Niemowlę owinięte w pieluszki i leżące w żłobie.I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami: „Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania.