W poniedziałek 27 lipca słynna polska tenisistka Agnieszka Radwańska urodziła swoje pierwsze dziecko. Dobrą informacją jako pierwszy w swoich social mediach podzielił się mąż Agnieszki - Dawid Celt, który opublikował post, w którym ogłosił, że wraz z "Isią" zostali rodzicami. Rodzice dali synkowi na imię Jakub. Paręnaście godzin później mama umieściła fotografię rączki dziecka i napisała swoim fanom, że dziękuje za wszystkie dotychczasowe wiadomości i gratulacje.
Agnieszka Radwańska o macierzyństwie
31-letnia tenisistka w swojej autobiografii pt.: "Jestem Isia" napisała, że chce mieć więcej dzieci, niż jedno. Według niej bycie jedynakiem może nieść negatywne skutki.
Pogram jeszcze kilka lat, więc bardzo młodą mamą nie będę, chociaż - takie czasy - znajdzie się też wiele starszych ode mnie. Nie wyobrażam sobie mieć jedynaka, absolutnie odpada! Moim zdaniem to dużo gorsze dla dziecka. Wychowywałam się z siostrą, zatem wiem, że rodzeństwo daje same korzyści. Bardzo chciałabym mieć bliźniaki, ale do tego potrzebne są odpowiednie geny. W każdym razie dwójka na pewno, a co życie przyniesie, zobaczymy
- wyznała w książce Agnieszka.
Dwoje dzieci czy jedno dziecko?
Wielu rodziców po urodzeniu się pierwszego dziecka, nie decyduje się na kolejne. Powody są różne. Młodzi rodzice potrzebują czasu, żeby na nowo ułożyć sobie rzeczywistość z dzieckiem i odnaleźć się w rolach rodziców. Częstym argumentem jest to, że nie stać ich na wychowywanie dwójki dzieci. Rodzice chcą swojemu jedynakowi zapewnić wszystko: zarówno najlepsze wykształcenie, jak i najwięcej uwagi. Są jeszcze takie powody jak niepłodność wtórna, która dotyczy wielu par. Czy wychowywanie jedynaka to "rozpieszczanie" dziecka? A może "robienie mu krzywdy", co sugerują obiegowe opinie.
Aleksandra Ksokowska-Robak i Katarzyna Zeh, psycholożki z poznańskiej Pracowni Humani w artykule dla edziecko.pl zwracają uwagę na to, że:
To od rodziców zależy, na ile są dostępni psychicznie dla dziecka, ile czasu rzeczywiście są z nim w kontakcie, czy zabawa jest radosnym spotkaniem z dzieckiem w jego świecie, czy tylko koniecznością. W zabieganym i zapracowanym życiu czas jest na wagę złota. Od tego, ile rodzice poświęcają go dziecku, zależy także jego rozwój.
Badania naukowe nie potwierdzają tezy, że jedynacy to jakaś szczególna grupa ludzi. Potwierdza się natomiast, że na rozwój dziecka wpływa to, jakich ma rodziców. To rodzice są wzorami dla dziecka, od nich uczy się zachowań i rozumienia świata. Oni także wyznaczają rozumienie jego „jedynactwa”
Psycholożki radzą, żeby zadbać o kontakty społeczne jedynaka - stwarzać mu dużo okazji do spotkań z rówieśnikami. W takich sytuacjach warto uczyć dziecko zachowania w grupie, np. czekania na swoją kolej, uważnego słuchania, dzielenia się zabawkami. Rodzice powinni dbać o swoje relacje i nie zaniedbywać swoich pasji. Bycie "całym światem" dla rodziców, to dla dziecka duże obciążenie.
