Lunatykowanie: najczęstsze przyczyny
Lunatykowanie jest problemem, który w zasadzie może dotknąć każdego, bez względu na wiek, płeć, rasę itp. Dotąd nie ustalono jasnych i konkretnych przyczyn tego schorzenia, choć pojawiło się kilka hipotez, wskazujących na prawdopodobne przyczyny tej przypadłości. Lunatykowanie, które uważane jest za jedno z zaburzeń snu, częściej występuje u dzieci i osób młodych, dlatego naukowcy wysnuli teorię, że może ono wynikać z niedojrzałości układu nerwowego. Obecnie jednak nauka skłania się bardziej ku poszukiwaniu przyczyn sennowłóctwa w genetyce. Kierunek ten zdaje się potwierdzać statystyka, która mówi, że dziecko osoby, która lunatykuje ma 40% szans, że również zostanie dotknięte tą przypadłością. W przypadku obojga rodziców zmagających się z epizodami somnambulicznymi ta szansa wzrasta już do 60%.
Medycy zwracają uwagę, że istnieje także grupa schorzeń, przy której częściej występują przypadki lunatykowania. Należą do nich:
- bezdech senny,
- zespół Touretta
- zespół Parkinsona.
Ale nie tylko choroby mogą wzmagać tą przypadłość. Również silny stres, kłopoty ze snem, stosowanie środków psychoaktywnych czy nadużywanie alkoholu mogą wywoływać lunatykowanie.
Lunatykowanie: jak wygląda leczenie?
Lunatykowanie na pierwszy rzut oka może się wydawać problemem dość marginalnym. W końcu co jest złego w tym, że wstaniemy w nocy na kilka, czasem kilkadziesiąt minut i pochodzimy po domu. Nic bardziej mylnego. Lunatyk podczas epizodu może zrobić sobie poważną krzywdę, ponieważ nie kontroluje tego co robi, a po wybudzeniu nawet nie pamięta co się działo w nocy. Istnieje więc duże ryzyko urazów ciała, a nawet śmierci, jeśli lunatykujący postanowi np. wyskoczyć przez okno.
Ważne więc, by bliscy lunatyka zareagowali na jego przypadłość. Wówczas konieczna jest wizyta u lekarza, który może zalecić badanie - polisomnografię - w celu ustalenia przebiegu i jakości snu pacjenta. W ten sposób można zdiagnozować np. zbyt częste wybudzenia lub występowanie bezdechu nocnego.
Jako że jak dotąd nie znaleziono konkretnej przyczyny, która powodowałaby lunatyzm, ciężko jest wdrożyć skuteczne leczenie. W bardzo poważnych i częstych przypadkach sennowłóctwa stosuje się leczenie farmakologiczne, które ma na celu poprawienia jakości snu.
Lunatykowanie u dzieci
Naukowcy zwracają uwagę, że lunatykowanie u dzieci występuje zdecydowanie częściej niż u osób w wieku dojrzałym. Sugeruje się, że nawet 5% dzieci na świecie dotyka to schorzenie.
Podczas epizodu sennowłóctwa dziecko jest ciężko dobudzić, dlatego warto spróbować delikatnie zaprowadzić je z powrotem do łóżka. Trzeba być bardzo cierpliwym i spokojnym, tak aby nie wzbudzić w lunatyku agresji. Koniecznie zabezpieczyć trzeba drzwi i okna, by uniemożliwić dziecku wydostanie się z mieszkania.
Pocieszający jest fakt, że u większości dzieci lunatykowanie z czasem ustępuje. Szacuje się, że jedynie 1% lunatykujących maluchów będzie zmagać się z tą przypadłością również w dorosłym życiu.
Dlaczego dzieci lunatykują?
Być może wina lunatykowania u dzieci tkwi w nierozwiniętym jeszcze układzie nerwowym, ale równie dobrze może być to uwarunkowane genetycznie. Silny stres także może wywoływać u dzieci lunatyzm. Bez względu na przyczynę, rodzice powinni skonsultować się z lekarzem, jeśli zaobserwują u swojego dziecka przypadki lunatykowania.
Jak przestać lunatykować?
Jeśli jesteśmy świadomi własnego lunatykowania, musimy natychmiast podjąć działania aby je ograniczyć lub wyeliminować. Jak przestać lunatykować? Należy przede wszystkim przyjrzeć się temu jak przygotowujemy się do snu. Właściwa higiena snu może ograniczyć epizody lunatyczne. Zadbajmy więc, aby:
- kłaść się spać zawsze o tej samej porze, w pomieszczeniu wywietrzonym, w którym nie panuje zbyt wysoka temperatura.
- przed pójściem spać zjedzmy lekki posiłek, ograniczmy też wysiłek fizyczny tak, aby nadmiernie nie pobudzać naszego organizmu.
- zrezygnujmy także z korzystania ze smartfonów, telewizji czy intensywnie migających ekranów, które bardzo silnie stymulują nasz układ nerwowy.
- zanim położymy się do łóżka starajmy się wyciszyć nasz organizm, nie narażajmy go na zbyt wiele bodźców zewnętrznych.
Zobacz też: Dlaczego chrapiemy? Sposoby na pozbycie się chrapania
