Alpakoterapia, podobnie jak dogoterapia oraz hipoterapia, jest dziedziną zooterapii. Jej istotą jest towarzystwo zwierząt. Terapia polega na współpracy terapeuty i pacjenta z alpaką.
Alpaki są roślinożernymi ssakami pochodzącymi z Ameryki Południowej. Z wyglądu przypominają lamy, choć są znacznie od nich mniejsze. Osiągają wysokość do metra w kłębie, a ważą do 85 kg. Przeważnie są białe, brązowe lub czarne. Na co dzień zwierzęta te żyją w Andach na wysokościach od 4000 do 4700 m n.p.m., gdzie hodowane są w stadach. Można je spotkać głównie w Peru, Chile i Boliwii. Nie występują w stanie dzikim. Alpaki są inteligentne i ciekawskie, mają łagodne usposobienie oraz - co nie jest bez znaczenia - miękkie i delikatne futro, które jest hypoalergiczne (z wełny alpak produkuje się koce, poncza oraz wysokiej klasy odzież). Lubią ludzi, są przyjazne, towarzyskie i łagodne. Co ważne alpaki nie wykazują zachowań agresywnych.
Alpakoterapia nie stanowi samodzielnej metody leczenia, ale zajęcia te są dobrą formą wsparcia wielu terapii specjalistycznych. Alpakoterapię zaleca się przede wszystkim dzieciom z różnego rodzaju deficytami lub zaburzeniami rozwojowymi, ale i osobom starszym.
Podczas zajęć alpakoterapii zwierzęta można głaskać, przytulać, a i się z nimi bawić. Ponieważ charakter aktywności terapeutycznej dobiera się indywidualnie, w zależności od potrzeb pacjenta, zajęcia mogą obejmować również karmienie czy czynności pielęgnacyjne.
Zarówno widok alpak, które są bardzo sympatyczne oraz urocze, jak i dotykanie ich miękkiej okrywy włosowej jest bardzo przyjemnym doznaniem, które powoduje wydzielanie endorfin, czyli hormonów szczęścia. To dlatego kontakt z alpakami wycisza, relaksuje, uspokaja i poprawia nastrój, ale także kształtuje kompetencje społeczne oraz komunikacyjne, pomaga w przełamywaniu barier psychicznych, pokonywaniu lęków, budowaniu pewności siebie. Ponadto zajęcia z alpakami stymulują układ nerwowy i rozwój psychospołeczny dzieci oraz osób niepełnosprawnych intelektualnie. Efekty alpakoterapii są dostrzegalne po kilku sesjach.
Ponieważ kontakt ze zwierzętami rozwija sferę motoryczną, poznawczą i emocjonalną, wspiera koordynację ruchową, pielęgnuje wrażliwość i empatię, otwiera na nowe doznania zmysłowe oraz pogłębia wiedzę na temat świata przyrody, alpakoterapia może pełnić również rolę edukacyjną.
Z uwagi na szereg korzyści, jaki niesie ze sobą bezpośredni kontakt z alpaką, alpakoterapię zaleca się dzieciom oraz osobom starszym z:
Choć w Polsce ta forma terapii cieszy się coraz większą popularnością, wciąż jest niewiele hodowli alpak. Zatem jak zacząć alpakoterapię? I gdzie w Polsce jest alpakoterapia?
Alpakoterapię można podjąć w Warszawie, w miejscowości Bujenka koło Ciechanowca, w Gnieźnie, Sieborowicach pod Krakowem, Biczycach Dolnych w woj. małopolskim, podlaskiej Rudce czy Rzeszowie. Zdarza się, że zajęcia odbywają się w różnych placówkach czy na turnusach rehabilitacyjnych. Koszt zajęć z alpakami wynosi od kilkudziesięciu do kilkuset złotych, w zależności od zakresu terapii.
Nie tylko alpakoterapia. W Kalifornii bezdomne psy pomagają w resocjalizacji więźniów. Zobaczcie sami: