Immunoglobuliny - budowa, funkcje, cechy przeciwciał odpornościowych

Immunoglobulina, nazywana również przeciwciałem, została odkryta pod koniec XIX wieku. To jeden z podstawowych elementów wchodzących w skład układu odpornościowego, zadaniem którego jest ochrona organizmu przed zagrożeniem zewnątrzkomórkowym. Co jeszcze warto wiedzieć o immunoglobulinach?
Zobacz wideo

Immunoglobulina to przeciwciało wytwarzane przez aktywne postacie limfocytów B-plazmocyty. Pojawia się w odpowiedzi na antygen, czynnik chorobotwórczy pobudzający układ odpornościowy. Immunoglobuliny spełniają bardzo ważną funkcję w rozpoznawaniu antygenów swoiście się z nimi wiążąc. Unieszkodliwiają i usuwają patogen z organizmu, pobudzają odpowiedź immunologiczną, neutralizują wirusy i toksyny, oddziałują bakteriostatyczne.

Immunoglobuliny to cząsteczki białkowe, które swoim wyglądem przypominają literę "Y". Są zbudowane z czterech łańcuchów polipeptydowych: 2 lekkich oraz 2 ciężkich, połączonych ze sobą mostkami dwusiarczkowymi. Punkt ich złączenia nazywany jest regionem zawiasowym. W budowie immunoglobulin wyróżnia się także fragmenty Fab i Fc. Każde przeciwciało zawiera część stałą i część zmienną.

Immunoglobulina - podział na klasy

Ze względu na budowę, a co za tym idzie, także pełnione funkcje, wyróżnia się pięć klas przeciwciał:

  • immunoglobulina A - IgA,
  • immunoglobulina E - IgE,
  • immunoglobulina M - IgM,
  • immunoglobulina G - IgG,
  • immunoglobulina D - IgD.

Ze względu na zróżnicowane właściwości biochemiczne, różne klasy przeciwciał mogą pełnić wyspecjalizowane funkcje, na przykład unieszkodliwiać pasożyty (IgE) lub mikroorganizmy (IgM, IgG), chronić błony śluzowe przed mikroorganizmami i alergenami (IgA) czy nadawać odporność płodowi (IgG).

Immunoglobulina A - IgA

Immunoglobulina IgA jest wydzielana przez błony śluzowe oraz wydzieliny (na przykład ślina). Jej rolą jest ochrona organizmu przez patogenami zewnętrznymi, wirusami i bakteriami - chronienie błon śluzowych przed wnikaniem chorobotwórczych drobnoustrojów,

Immunoglobulina E - IgE

Immunoglobulina IgE jest obecna w surowicy krwi. Te białka odpornościowe, które są wytwarzane przez komórki układu odpornościowego, odpowiadają za reakcje alergiczne - stymulują komórki ciała do wytwarzania i uwalniania histaminy. Ich zadaniem jest unieszkodliwianie antygenów oraz aktywowanie mechanizmów obronnych układu odpornościowego. IgE jest wytwarzane w organizmie pod wpływem kontaktu z antygenami, które układ immunologiczny uznaje za obce.

Immunoglobulina M - IgM

Immunoglobuliny IgM są produkowane jako pierwsze w trakcie odpowiedzi odpornościowej, potem zostają zastąpione przez IgG. Ich zadaniem jest łączenie komórek z antygenem, a następnie aktywowanie układu dopełniacza.

Immunoglobulina G - IgG

Immunoglobuliny IgG to najbardziej liczne i najtrwalsze ze wszystkich przeciwciał w organizmie. Stanowią ponad 75 procent wszystkich immunoglobulin, które znajdują się w surowicy krwi. Główne cele IgG to zwalczanie wirusów oraz bakterii. Przeciwciała te mogą przenikać przez łożysko do krwi płodu, co chroni dziecko przed zakażeniami aż do 6. miesiąca życia.

Immunoglobulina D - IgD

Immunoglobulina IgD jest najmniej poznanym przeciwciałem i stanowi do 1 procenta wszystkich przeciwciał we krwi. Nie określono w pełni jej funkcji.

Immunoglobulina anty-D

Szczególnym rodzajem przeciwciał jest immunoglobulina anty-D, która jest jednym ze składników krwi. Immunoglobulina anty-D jest dziedziczona, może decydować o grupie krwi. Antygen D produkują erytrocyty.

Immunoglobulinę anty-D oznacza się  czynnikiem Rh. To dlatego jeśli występuje w krwi, w oznaczeniu do RH dodaje się plus RH (+), jeśli go nie ma, Rh zyskuje minus Rh (-). Stężenie immunoglobuliny anty-D jest określane jest w czasie badań prenatalnych, co umożliwia wczesne wykrycie i leczenie wad płodu.

Immunoglobulina - badanie krwi

Ponieważ niedobór lub nadmiar przeciwciał może być oznaką różnych patologii, oznaczenie poszczególnych immunoglobulin jest podstawowym badaniem klinicznym stosowanym w przypadku różnych zakażeń i chorób. Ich poziom określa się przy chorobach alergicznych, pasożytniczych, autoimmunologicznych i nowotworowych, w niedoborach odporności (zarówno wrodzonych, jak i nabytych), chorobach wątroby, przy podejrzeniu zakażenia bakteryjnego lub wirusowego. Oznaczenie poziomu przeciwciał wykonuje się z pobranej próbki krwi. Poziom przeciwciał IgA w wydzielinach wykonuje się z pobranej próbki śliny, łez lub treści jelitowej.

Immunoglobuliny stosuje się również w leczeniu, kiedy organizm wytwarza zbyt mało przeciwciał IgG oraz w terapii celowanej nowotworów.

Więcej o: