Nocy gość w łóżku

Jestem mamą sześcioletniego Arturka i ośmiomiesięcznej Dorotki. Wcześniej synek spał w naszej sypialni w dostawionym łóżku. Zawsze kładłam się obok niego, czytałam mu bajki i razem zasypialiśmy. Często w nocy przechodził do nas i spał już z nami do rana. Kiedy jednak zaplanowaliśmy drugie dziecko, zaistniała konieczność "wyprowadzenia" Artura z naszej sypialni, aby zrobić w niej miejsce dla jego siostry. Zanim jeszcze zaszłam w ciążę, mąż przygotował dla niego pokoik. Wspólnie z synkiem urządziliśmy go tak, by było w nim bardzo kolorowo i przytulnie. Początkowo Artur chętnie przebywał w swoim pokoju, a na dobranoc wystarczyła tylko bajeczka. Ale po pół roku znowu zaczął domagać się, aby któreś z nas go usypiało, a w nocy przychodził do nas. My odnosiliśmy go do jego łóżeczka i tak kilka razy w ciągu nocy. Po przyjściu na świat Dorotki sytuacja jeszcze bardziej się skomplikowała. W nocy mała płakała, Artur wędrował pomiędzy swoim pokojem a naszą sypialnią i tak naprawdę nikt nie spał. Z czasem Dorotka stała się nieco spokojniejsza, natomiast Artur nadal nie chce sam zasypiać i często przychodzi do naszego łóżka. Nie wiemy, jak mamy postępować, żeby Artur nauczył się samodzielnego zasypiania.