Przede wszystkim uważnie obserwujcie dziecko. Ono samo wam pokaże, do czego jest już gotowe. Gotowe - co nie znaczy, że wszystko będzie robić szybko, sprawnie, bezbłędnie i dokładnie. Musicie uzbroić się w cierpliwość, wykazać dużo wyrozumiałości i pobłażliwości. I jeszcze do tego zaakceptować fakt, że wiele spraw potoczy się nie do końca po waszej myśli. W trudnych chwilach oddychajcie głęboko i przypominajcie sobie, że nabieracie kompetencji cennych w wielu trudnych sytuacjach życiowych...
Już rocznego malucha proście o pomoc przy ubieraniu. Gdy wkładacie mu bluzę, mówcie np.: "A teraz podnieś rączki do góry, wysoko". Wybierajcie dla niego ubrania, które łatwo założyć. Żadnych guzików, suwaków, pasków, ciasnych dekoltów, sznurowadeł, zapięć z tyłu... Zamiast trudnych do samodzielnego założenia rajstop sprawdzą się legginsy.
Jeśli półtoraroczny-dwuletni maluch mówi, że jest głodny, zaproponujcie, by sam sięgnął po jedzenie. Nie ugotuje sobie zupy, ale może wyjąć z kuchennej szafki deserek w słoiku lub jogurcik, wybrać, jaki woli smak, poszukać dla siebie łyżeczki (byle w szufladzie nie było noży, a palcom nie groziło przytrzaśnięcie - dyskretnie czuwajcie nad bezpieczeństwem).
Kiedy dwulatek zachłyśnie się możliwościa siadania na nocnik, pozwalajcie mu na to, choćby robił to co kilka minut. Dotąd nie miał żadnej kontroli nad kwestiami wydalania, teraz uświadamia sobie taką opcję i próbuje sprawować kontrolę nad swoim ciałem. To wielkie wyzwanie, będą niepowodzenia, ale warto kibicować jego uporowi w dążeniu do doskonałości.
Gdy twoje dziecko chce.
przewrócić się z pleców na brzuszek
wówczas ty.
pomóż tylko wtedy, gdy się denerwuje
Gdy twoje dziecko chce.
chwycić zabawkę, gdy ma jeszcze słabą koordynację ruchów
wówczas ty.
połóż zabawkę w zasięgu jego rąk, ale nie pomagaj jej złapać, chyba że bardzo się niecierpliwi
Gdy twoje dziecko chce.
raczkować po całym domu
wówczas ty.
zadbaj o bezpieczeństwo, wysprzątaj podłogę, pochowaj cenne i niebezpieczne przedmioty
Gdy twoje dziecko chce.
jeść samo, robiąc przy tym nieprawdopodobny bałagan
wówczas ty.
rozłóż folię lub gazetę pod jego krzesełkiem i pozwól mu próbować
Gdy twoje dziecko chce.
chodzić, nie trzymając cię za rękę
wówczas ty.
pozwól mu na to, ale bądź obok
Gdy twoje dziecko chce.
samo wkładać buty, ale trwa to godzinami
wówczas ty.
zaczynaj ubieranie odpowiednio wcześniej; pomóż tylko wtedy, gdy cię o to poprosi
Gdy twoje dziecko chce.
odmówić jedzenia
wówczas ty.
daj mu kilka rzeczy do wyboru, nie walcz z nim
Gdy twoje dziecko chce.
uciec, gdy ktoś je przytula
wówczas ty.
uszanuj to
Gdy twoje dziecko chce.
przejść przez spokojną uliczkę, nie trzymając cię za rękę
wówczas ty.
nie! Jest jeszcze za małe. Stanowczo i poważnie wyjaśnij, jakie jest zagrożenie
Gdy twoje dziecko chce.
na spacerze przyglądać się wszystkiemu godzinami
wówczas ty.
nie poganiaj go, chyba że się gdzieś spóźniacie
Gdy twoje dziecko chce.
pomóc przy zmywaniu
wówczas ty.
pozwól mu umyć np. nietłukące się talerze. Przysuń dziecku stołeczek i daj mu fartuch. Razem wytrzyjcie podłogę, jeśli się zachlapie
Gdy twoje dziecko chce.
sprzątać
wówczas ty.
pozwól dziecku uruchomić odkurzacz i przejechać nim przez dywan czy manewrować szczotką i zmiotką
Gdy twoje dziecko chce.
pomóc przy gotowaniu
wówczas ty.
pozwól mu odmierzać składniki, mieszać je i robić to, co nie wymaga kontaktu z gorącymi naczyniami ani ogniem
Gdy twoje dziecko chce.
zepsuć zabawkę
wówczas ty.
pozwól na to - to bardzo kreatywny rodzaj zabawy. Być może dziecku uda się ulepszyć zabawkę? Przy okazji nauczy się, że pewne zmiany są nieodwracalne
Gdy twoje dziecko chce.
zostawić nieposprzątane zabawki
wówczas ty.
spokojnie, ale stanowczo wyjaśnij, że trzeba je sprzątnąć. Możesz też spróbować zamienić sprzątanie w zabawę: sprzątać można na wyścigi, układać zabawki od największej do najmniejszej itp.
Gdy twoje dziecko chce.
porozmawiać o problemie, który wydaje ci się błahy
wówczas ty.
potraktuj to poważnie, wysłuchaj z uwagą i empatią