Motyw snu przejawia się praktycznie we wszystkich dziedzinach działalności człowieka. Znajdziemy go zarówno w sztuce, literaturze, teatrze jak i filmie. Znana jest również specjalna wersja motywu snu, jest to tak zwany - oniryzm. Słowo to pochodzi od "oneiros", z języka greckiego i oznacza nic innego jak "marzenia senne". Jest to nurt, którego zasadą jest ukazanie rzeczywistości w zniekształceniu poprzez pryzmat doznań sennych. Czyli jaśniej sprawę ujmując - przełożenie własnego snu, który nie zawsze ma dużo wspólnego z racjonalizmem na papier lub na scenę. W takim przypadku często dochodzi do zatarcia się logicznego wyrazu. Motyw snu może być także wyrażony poprzez opowieść głównego lub pobocznych bohaterów, o wydarzeniach dostrzeżonych we własnych marzeniach sennych. Dość często mamy tutaj do czynienia z powtarzalnym symbolem snu proroczego.
Motyw snu w literaturze spotykamy bardzo często. Przykłady utworów zawierających motyw snu to:
Sen w literaturze z łatwością zrobi nam z danego utworu gatunek ukrytej fikcji. Dodatkowo w marzeniach sennych łatwo jest przemycać pewne, niekiedy niewygodne koncepty. Sen wytrzyma wszystko, doda opowiadaniu pewną nutę magiczności, mistycyzmu i tajemniczości - co zawsze jest w cenie. Może on odpowiadać za zwroty akcji, czy też pospolite nadanie jej tempa. Dodaje człowiekowi również specjalne moce - pozwala na widzenie przyszłości; a tym samym ukazuje nam obcowanie z pewną dozą paranormalnych doznań. Jest swego rodzaju naturalnym transem, który nie potrzebuje środków halucynogennych.
Sny w "Zbrodni i Karze" są sztandarowym przykładem wprowadzenia tego motywu do literatury. Wydaje się, iż sam autor był wielce zafascynowany zjawiskiem marzeń sennych i umysłu ludzkiego. Wszystkie swoje najśmielsze pomysły z nimi związane przelał wprost na papier. Sny na jawie, czy po prostu sny? Kto z nas nie zadał sobie choć raz takiego pytania czytając dzieło Dostojewskiego. Rzeczywistość odcięta jest tutaj bardzo cienką linią od świata snów, który zawładnął życiem głównego bohatera. Czy celem Fiodora Dostojewskiego było zwrócenie uwagi na złożoność ludzkiej psychiki, poprzez ukazanie różnych stanów umysłu we śnie?
Sen Raskolnikowa, który jest głównym bohaterem powieści Fiodora Dostojewskiego, pod tytułem "Zbrodnia i Kara" pojawia się kilkukrotnie. Dzieje się tak przed oraz po morderstwie. Śni on przykładowo o maltretowanym koniu. Raskolnikow jest tutaj ukazany jako mały chłopiec, który próbuje bronić katowane zwierze. Sen przyszedł do niego tuż przed morderstwem. Po dokonaniu zbrodni zawładnął nim kolejny, który był zlokalizowany na miejscu dokonania zabójstwa, czyli w domu starej lichwiarki Alony. Tym razem podczas zadawania kobiecie ciosów siekierą, staruszka śmiała się. Czy chodziło tutaj o wyrzuty sumienia oprawcy i uczucie pogardy dla samego siebie? To jedna z intepretacji.