Co to znaczy ?rozpieszczone dziecko"?

"Rozpieścić" według Słownika języka polskiego to "zepsuć pieszczotami, zbytnim dogadzaniem". Dziecko rozpieszczone jest zatem - w potocznym rozumieniu - zepsute, a więc niepełnowartościowe, ułomne. Psychologowie postrzegają takie dzieci inaczej - przede wszystkim jako istoty głęboko nieszczęśliwe, o zaburzonym poczuciu bezpieczeństwa. Rozpieszczonym dzieciom nikt nie stawiał granic - nie pokazywał, ile wolno, nie odmawiał, nie zabraniał. Wyobraź sobie, że chciałabyś wstać, ale nie możesz się o nic oprzeć - podłoga, ściany, meble - wszystko pod dotknięciem twoich stóp czy dłoni staje się mięciutkie jak puchowa poduszka. Koszmar, prawda? Tak czuje się dziecko, któremu nie stawiamy granic. Ono także nie ma się o co oprzeć, nie ma się czego przytrzymać, bo w jego świecie wszystko jest elastyczne i mgliste. Nic zatem dziwnego, że jest nieznośne - wciąż się czegoś domaga, nie liczy się z nikim, jest skoncentrowane na sobie, kaprysi, nie przestrzega żadnych reguł... Takie zachowania są jak krzyk rozpaczy, tak jakby dziecko prowokowało dorosłych do zdecydowanych działań - chciałoby wreszcie poczuć mocny grunt pod nogami.