Czy karmienie piersią może być za długie?

"Bardzo wczesne i bardzo późne odstawianie jest w porządku, jeżeli odpowiada tobie i dziecku" - Penelope Leach, 1988 rok.

Agnieszka Stein (na swoim blogu), psycholożka, autorka m.in. książek "Dziecko z bliska" i "Dziecko z bliska idzie w świat" wyd. Mamania:

"Ile to jest długo karmić? Zauważyłam tu pewną prawidłowość. Zanim urodziłam dziecko, uważałam, że długo to znaczy więcej niż 2 lata. Dlaczego? Bo tak długo karmiły moje znajome. Kiedy urodziło się moje dziecko i miałam bezpośredni kontakt z tematem, okazało się, że długo oznacza » dłużej niż ja karmiłam «. (...) Przekonuje się ludzi, że karmienie piersią przeznaczone jest tylko dla niemowląt, malutkich dzieci, dla tych dzieci, które jeszcze nic innego nie mogą jeść. To przekonanie nie ma podstaw merytorycznych, a jedynie kulturowe. Nie bierze pod uwagę istnienia długiego okresu przejściowego, w którym jedzenie stałych pokarmów odbywa się równolegle z karmieniem piersią. (...) Nie ma powodów, żeby uważać, że dziecko jest » niedojrzałe emocjonalnie «, bo jest długo karmione. To raczej dziecko chce być długo karmione, bo nie dojrzało emocjonalnie do rozstania z piersią. (...) Odpowiedź na pytanie o to, jak długo dziecku potrzebna jest fizyczna i emocjonalna bliskość opiekuna, brzmi - dużo dłużej, niż to się większości wydaje. Teksty o tym, jak to roczne, półtoraroczne dziecko ma się usamodzielniać, radzić sobie samo itp. wyrastają z poważnego nierozumienia potrzeb dzieci i ich rozwoju."

PRAWO:

"W pełni respektując prawo matki do decydowania o tym, jak długo ona i jej dziecko kontynuować będą karmienie piersią, należy zapewnić kobietom wsparcie, którego potrzebują, by karmić piersią, aż ich dzieci ukończą dwa lata i dłużej, zgodnie z zaleceniami WHO i większości narodowych i zawodowych rekomendacji i standardów postępowania". Światowa Organizacja Zdrowia

NAUKA:

50% - o tyle zmniejsza się ryzyko zachorowania na raka piersi u kobiety, która karmi przez dwa lata lub dłużej. Poziom pewnych immunoglobulin w mleku matki karmiącej powyżej roku wzrasta, osiągając w 20. miesiącu laktacji stężenie tak wysokie, jak w drugim tygodniu karmienia.

FEMINIZM:

"W Wielkiej Brytanii głównym powodem, dla którego kobieta przestaje karmić piersią, jest reakcja partnera. Niektórym mężczyznom wydaje się, że » posiadają na własność «ciało kobiety, a jej bliskość z dzieckiem jest dla nich nie do zniesienia". Gabrielle Palmer, "Polityka karmienia piersią", wyd. Mamania.

ANTROPOLOG:

"Patrząc na to, jak długo inne ssaki karmią swoje potomstwo, czas rezygnacji z piersi dla ludzkiego dziecka powinien się mieścić między 2,5. a 7. rokiem życia". Kathy Dettwyler

MOIM ZDANIEM:

Najważniejsze jest pytanie, dlaczego karmimy dziecko piersią i jak się z tym czujemy. W moim przekonaniu na ogół kobieta karmi piersią duże dziecko, bo czuje, że ma ochotę w ten sposób zaspokajać jego potrzeby - dawać mu pokarm, bezpieczeństwo, kontakt. Refleksją warto objąć te sytuacje, w których matka ma już ochotę odstawić dziecko (bo np. jest zmęczona, bo ją to irytuje/złości, bo czuje się przeciążona), a jednocześnie nie robi tego, czyli narusza swoją równowagę w obawie przed reakcją dziecka - jego złością lub swoim poczuciem winy. W ten sposób przerzuca niejako decyzję na dziecko, dla którego może być to nadmiernym obciążeniem.