Ulewanie u niemowlaka. Czy to normalne? Jak sobie radzić?

Ulewanie u niemowlaka zdarza się dość często. Zwracanie treści pokarmowej zwykle występuje kilka razy na dobę, najczęściej po jedzeniu, ale zdarza się również w trakcie karmienia. Ulewanie najczęściej ma podłoże czynnościowe, nie zaburza rozwoju psychofizycznego, nie wiąże się z nieprawidłowościami anatomicznymi czy biochemicznymi, ma przy tym łagodny i przemijający charakter. Nie jest to zjawisko tożsame z wymiotami chlustającymi, które są nie tylko bardziej obfite, ale i gwałtowne.

Ulewane mleko dosyć powoli wypływa z ust (a czasem z nosa) dziecka. Zwykle jest to mleko, śluz i ślina, stąd treść może pachnieć kwaśnym mlekiem, a wyglądem przypominać nadtrawiony twarożek. Problem w większości przypadków znika samoistnie po kilku miesiącach, najczęściej około czwartego-szóstego miesiąca dziecka, choć u niektórych maluchów może utrzymywać się do 12. miesiąca życia.

Niewypróżnianie się dziecka przez kilka dni może oznaczać zaparcie, ale nie zawsze. Dzieci, które są karmione tylko piersią w pierwszych miesiącach, mogą nie wypróżniać się przez kilka dni. Co warto wiedzieć o zaparciach?

Ulewanie u niemowlaka: przyczyny

Dlaczego dziecko ulewa? Ulewanie u noworodka i niemowlaka najczęściej jest związane z niedojrzałością przewodu pokarmowego. Innymi przyczynami może być niewłaściwa technika karmienia bądź zbyt duże ilości mleka wypijane jednorazowo przez malucha.

Trzeba pamiętać, że u niemowląt połączenie pomiędzy przełykiem a żołądkiem ustawione jest pod nieco innym kątem niż u starszaków. Ponadto nie bez znaczenia w tej kwestii jest nie w pełni rozwinięty mięsień, który zamyka wejście do żołądka. To dlatego treść pokarmowa łatwiej wydostaje się do przełyku i cofa wyżej (refluks u niemowlaka).

Ulewanie u niemowlaka: jak karmić?

Co robić, kiedy noworodek albo niemowlę ulewa? Przede wszystkim trzymać się kilku zasad dotyczących karmienia dziecka.

1. Należy karmić je częściej, ponieważ długie przerwy sprawiają, że głodny maluch ssie łapczywie, połykając przy tym powietrze, co jest również przyczyną kolek.
2. Nie należy karmić dziecka, kiedy jest niespokojne i płacze. Najpierw należy je uspokoić, na przykład kołysząc i przytulając. Warto pamiętać, by podawania piersi nie traktować jako metody na uspokojenie malca. To zły nawyk, który może doprowadzić do przekarmiania.
3. Trzeba również zadbać o wygodną pozycję i odpowiednią technikę karmienia piersią. Bardzo ważne jest, by niemowlę dobrze chwyciło brodawkę, warto także trzymać główkę dziecka nieco wyżej niż resztę ciała.
4. Karmiąc niemowlę warto robić krótkie przerwy, unosząc dziecko do pozycji pionowej. To pomoże złapać oddech i pozbyć się powietrza, które maluch połknął podczas karmienia.
5. Karmiąc dziecko mlekiem modyfikowanym w butelce warto upewnić się, że dziurka w smoczku nie jest zbyt duża (w przeciwnym razie mleko będzie wypływało z niej za szybko). Należy również zwrócić uwagę na to, by mleko wypełniało cały smoczek.
6. Po karmieniu należy przytrzymać dziecko kilka minut w pozycji pionowej lub półpionowej, by odbiło się powietrze podczas jedzenia połknięte. Bezpośrednio po posiłku nie należy kłaść malucha na brzuchu czy na wznak, a na boku. Leżenie na brzuszku sprzyja ulewaniu. Gdy dziecko leży na plecach, może zakrztusić się zwracanym pokarmem.

Jeżeli pomimo stosowania się do wyżej wspomnianych zasad problem nie znika i jest dokuczliwy, lekarz może zalecić zagęszczanie posiłków lub specjalną mieszankę przeciw ulewaniu. Zagęszczać można zarówno mleko modyfikowane, jak i ściągnięte z piersi. W tym celu stosuje się kleik ryżowy, mączkę z ziaren chlebowca świętojańskiego lub specjalny preparat do kupienia w aptece.

Ulewanie u niemowlaka: kiedy do lekarza?

Jeżeli ulewające dziecko prawidłowo się rozwija i przybiera na wadze, nie ma powodu do niepokoju. Ulewanie u noworodka karmionego piersią i u nieco starszych niemowląt uznaje się za normalne.

Co powinno niepokoić rodziców? Kiedy iść z ulewającym dzieckiem do lekarza? Gdy:

• maluch cierpi z powodu wymiotów chlustających,
• ulewaniu towarzyszą zaburzenia rozwoju,
• pojawiają się objawy niedożywienia, dziecko zbyt wolno przybiera na wadze,
• maluch jest nadpobudliwy bądź apatyczny,
• zdarzają się nawracające epizody świszczącego oddechu, często nawracają infekcje ucha, zapalenie oskrzeli,
• w treści żołądka widoczna jest krew lub żółć,
• pojawia się tkliwość lub wzdęcie brzucha, biegunki lub zaparcia.