Przegląd butelkowanych wód dla dzieci

Niemowlę i małe dziecko ze względu na niedojrzałość układu pokarmowego powinno pić wodę wysokiej jakości, przebadaną, pochodzącą ze sprawdzonego źródła, no i odpowiednią do jego wieku i potrzeb...

Dla malucha

Jeśli dziecko jest karmione piersią, dobrze, by mama oprócz soków, herbaty i innych płynów piła wodę - najlepiej źródlaną lub mineralną, raczej niegazowaną. Może to być także woda oligoceńska ze studni, byleby była świeża. Na co dzień powinna to być woda o niskiej lub średniej zawartości składników mineralnych, a od czasu do czasu (np. po dużym wysiłku czy podczas upałów) - o wysokiej.

Maluchowi karmionemu sztucznie wszystkie posiłki warto przyrządzać na przegotowanej niegazowanej wodzie butelkowanej - niskozmineralizowanej i niskosodowej. Tylko taka nie obciąża niedojrzałych jeszcze nerek i nie drażni delikatnego żołądka. Dodatkową zaletą wody butelkowanej jest jej czystość, bo jest częściej badana niż ta ze studni osiedlowych.

Kupując wodę, sprawdź, czy ma atest Państwowego Zakładu Higieny. Dobrze, by miała również certyfikat Centrum Zdrowia Dziecka lub Instytutu Matki i Dziecka. Nie kupuj wody, jeśli nie podano jej składu, nazwy ujęcia i jego lokalizacji, nazwy producenta, daty przydatności do spożycia. Wodę butelkowaną z atestem dziecko może pić nawet nieprzegotowaną, jeśli po otwarciu stoi nie dłużej niż dobę.

Dla dwulatka i trzylatka

Dzieci powyżej roku mogą pić także wodę średniozmineralizowaną niskosodową, a po drugim roku życia także średniosodową. Mają już bowiem dojrzalszy układ pokarmowy i moczowy, a także większe zapotrzebowanie na makro- i mikroelementy. Dwu-, trzylatkom można już dawać wodę oligoceńską ze studni osiedlowej, pod warunkiem że jest świeża, tzn. nalana do czystego pojemnika (bez osadów) i przechowywana nie dłużej niż 24 godziny.

Dla małych dzieci nie nadaje się woda:

- wysokozmineralizowana - ich nerki jeszcze nie potrafią pozbyć się nadmiaru składników mineralnych;

- wysokosodowa - sód powoduje wzrost ciśnienia krwi i zaleganie wody w organizmie;

- gazowana - dwutlenek węgla rozpycha żołądek i powoduje wzdęcia;

- lecznicza - taką wodę może dziecku zalecić tylko lekarz, a sprzedawana jest w niektórych zielarniach i sklepach ze zdrową żywnością.

Jeśli chodzi o wodę z kranu, to jest ona zwykle czerpana z rzeki lub jeziora, a nie spod ziemi, jest chlorowana, wytrawiana (a przez to pozbawiona cennych składników mineralnych) i zwykle kiepska w smaku. Można czasem zrobić na niej dziecku zupę albo herbatkę, ale lepiej, żeby nie piło jej stale i nie prosto z kranu.

ABC wód

Dobra woda zawiera cenne składniki mineralne. Należy do nich magnez (uaktywnia wiele enzymów, jest niezbędny w pracy serca, mięśni i układu nerwowego), wapń (bierze udział w krzepliwości krwi, wzmacnia zęby i kości, obniża poziom cholesterolu) i potas (reguluje gospodarkę wodną, obniża ciśnienie krwi, pobudza pracę mięśni i nerwów). W zależności od pochodzenia woda dostępna w handlu dzieli się na:

- źródlaną - woda niskozmineralizowana ze złoża podziemnego czerpana lub wypływająca naturalnie o udokumentowanych zasobach, pierwotnie czysta, której skład chemiczny i właściwości mogą podlegać niewielkim wahaniom, bo źródła w sposób naturalny zmieniają swój skład i dlatego taką wodę trzeba często badać;

- mineralną - woda średnio- lub wysokozmineralizowana ze złoża podziemnego izolowanego geologicznie od zanieczyszczeń zewnętrznych, o udokumentowanych zasobach, wyróżniająca się pierwotną czystością, stałym składem chemicznym i sporą zawartością makro- i mikroskładników w proporcjach korzystnych dla zdrowia;

- stołową - woda otrzymywana przez zmieszanie wody źródlanej z naturalną wodą mineralną, solami naturalnymi lub innymi składnikami mineralnymi.