Skóra pod lupą

Każda zmiana skórna pojawiająca się na ciele noworodka lub niemowlęcia przykuwa uwagę rodziców. Niektóre pojawiają się tuż po urodzeniu, inne w wieku niemowlęcym. Przyjrzyjmy się tym najczęściej występującym.

NACZYNIAKI

Lekarze rozróżniają dwa podstawowe typy naczyniaków: płaskie i jamiste. Pierwsze wyglądają jak czerwona, różowa lub sina płaska plama. Pojawiają się u wielu noworodków w postaci niewielkiego różowego znamiona na czole, powiece, nosie lub karku (to tzw. dziobnięcie bociana). Znamię ciemnieje, gdy dziecko płacze. Z czasem blednie i znika. Najszybciej zanikają zmiany na powiekach, nieco później na nosie. Dłużej utrzymują się te na karku. U większości dzieci naczyniaki płaskie przestają być widoczne ok. 2. roku życia. Jeśli jednak umiejscowiły się na kończynach lub po jednej stronie twarzy, mogą utrzymywać się dłużej. Są wtedy dużo większe i mają kolor czerwonego wina. Naczyniaków płaskich nie leczy się, bo przeważnie znikają same. Warto pokazać je dermatologowi, jeżeli pomimo upływu czasu nie znikają (lub nie bledną) albo jeżeli zmiana jest duża, ma ciemny kolor i wyraźnie szpeci dziecko. Wówczas leczy się ją laserem lub poprzez zamrażanie.

Naczyniaki jamiste są to lekko wypukłe, miękkie guzy o czerwonym zabarwieniu. Najczęściej występują na twarzy i szyi, a także na owłosionej skórze głowy. Pojawiają się na ogół 2-4 tygodnie po urodzeniu i mogą się szybko powiększać w pierwszym roku życia dziecka. Te naczyniaki także samoistnie ustępują do końca 7. roku życia. Niestety, tylko ok. 40 proc. znika bez śladu, u pozostałych dzieci może zostać w ich miejscu blizna. Konsultacja ze specjalistą jest konieczna, gdy naczyniak jest duży, szybko rośnie lub krwawi. Naczyniaki jamiste, jeśli nie ustąpią samoistnie, wymagają leczenia (sterydy, laseroterapia, krioterapia lub zabieg chirurgiczny).

ZNAMIONA

Mogą mieć różną wielkość, różne zabarwienie (od jasnego brązu do prawie czarnego). Niektóre są płaskie, inne wypukłe. Większość znamion barwnikowych jest zupełnie niegroźna. Usuwa się je tylko z powodów kosmetycznych - gdy wyraźnie szpecą. Decyzję o zabiegu może podjąć tylko lekarz dermatolog po dokładnym obejrzeniu zmiany. Ten typ znamion można usuwać za pomocą płynnego azotu, lepiej jednak usuwać je chirurgicznie, a potem wykonać badanie histopatologiczne wyciętego fragmentu skóry.

KIEDY DO LEKARZA

Chociaż większość zmian występujących na skórze jest niegroźna, to jednak zawsze warto skonsultować z dermatologiem znamię, które:

•  zaczyna się powiększać;

•  krwawi;

•  jego kształt staje się nieregularny;

•  zmienia się zabarwienie;

•  boli lub swędzi;

•  jest ciągle drażnione (np. gumką majtek);

•  uległo uszkodzeniu.